Κυριακή 18 Μαΐου 2008

ΕΙΠΑΤΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ;

Αναρωτιόμαστε αν τα παιδιά της ΠΚΣ και της ΚΝΕ έχουν αρχές και είπαν παρακαλώ στο ευχαριστώ της κυβέρνησης. Την Παρασκευή στις 16/05 ο υπουργός παιδείας κ. Στυλιανίδης ευχαρίστησε το ΚΚΕ για τη στάση που κρατάει μέσα στα πανεπιστήμια και δεν ξεσηκώνει αντιδράσεις ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Έκπληξη μας προκάλεσε, η αλήθεια είναι, η στάση της Κομουνιστικής Νεολαίας με τις κατηγορίες που εξαπέλυσε στις δυνάμεις τις Αριστερής Ενότητας για τις κινητοποιήσεις. Περιμέναμε από την ΠΚΣ και την ΚΝΕ να είναι δίπλα μας σ’ αυτόν τον αγώνα και να μην εξαπολύει κατηγορίες στις υπόλοιπες δυνάμεις της αριστεράς επαναλαμβάνοντας τα λάθη του παρελθόντος. Γιατί τον τελευταίο καιρό με την πρακτική της μόνο αυτό δεν κάνει. ΑΣΟΕΕ:Ο πρύτανης με φασιστικό τρόπο μας αφαιρεί τα ταμπλό και απαγορεύει την αφισοκόλληση, ουσιαστικά καταπατώντας κάθε έννοια ασύλου και ελεύθερης διακίνησης ιδεών. Ο σύλλογος φοιτητών αποφασίζει κατάληψη της πρυτανείας ως ένδειξη διαμαρτυρίας. Οι μόνοι που διαφωνούν είναι η κυβερνητική παράταξη της ΔΑΠ και… η ΠΚΣ. Νομική Αθήνας: Η ΠΚΣ αποχωρεί από την Γενική Συνέλευση, σπάει την απαρτία, ματαιώνοντας τη συνέλευση, τη στιγμή που στις 25 του μήνα η Γ.Σ. Τμήματος συζητά την εφαρμογή του εσωτερικού κανονισμού. Να θυμίσουμε ότι το Μάη-Ιούνη του 2006 τον καιρό των μεγάλων κινητοποιήσεων η ΠΚΣ ήταν απέναντι από το πανεκπαιδευτικό κίνημα είτε κατεβάζοντας δικά της πλαίσια είτε απέχοντας από τις Γ.Σ.. Φαίνεται ότι οι κινητοποιήσεις τρομάζουν την ΠΚΣ όσο και την κυβέρνηση και επιλέγουν το δρόμο της περιχαράκωσης. Όμως, θα καταλάβουν ότι αυτός ο δρόμος δεν οδηγεί πουθενά. Συνάδελφοι από την ΠΚΣ πρέπει να καταλάβετε ότι για να έχει αποτελεσματικότητα ο αγώνας θα πρέπει να κινηθούμε ενωτικά και να αντιπαρατεθούμε ολομέτωπα σε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και τα φερέφωνα τους στις σχολές.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή Αρένα, τους κάνατε τη μούρη κρέας! Ευτυχώς που υπάρχετε κι εσείς για να την ελέγχει κάποιος αυτή τη ρημαδοΚΝΕ που ότι θέλει λέει και κάνει, και μαθαίνουμε κι εμείς την αλήθεια.
Είστε καλοί συνδικαλιστές τελικά!Και πάνω απ' όλα μεγάλες καρδιές που ξέρουν να συγχωρούν...

Σας αφιερώνω τούτο το άσμα που σας πάει:


"κι άσε να λεν αυτοί
αν σπάσει το γυαλί (ισπανικός εμφύλιος,γαλλικός μάης,συγκυβέρνηση '90-'91, φοιτητικά)
ότι ποτέ πια δεν ξανακολλά...
ν' ακούς τι λέω εγώ (ο ΣΥΡΙΖΑ)
που σ'αγαπώ πολύ
ποτέ καρδιά μου (Στάλιν μου)
δεν είναι αργά...(επόμενες εκλογές: εξουσία όλοι μαζί οι κομμουνιστές)"




Με συμπάθεια και πάθος
Η Τιμάνδρα