www.arena-asoee.gr

Επισκεφτείτε το νέο site της Α.Ρ.ΕΝ.Α. στο
www.arena-asoee.gr

Υπάρχει ζωή πριν το θάνατο;

Κάπως έτσι σκεφτόμαστε τα τελευταία χρόνια και πολύ περισσότερο τους τελευταίους μήνες ελεω οικονομικής κρίσης. Είναι γεγονός, πλέον, ότι εργοστάσια και παραγωγικές μονάδες σε όλη τη χώρα έχουν ξεκινήσει απολύσεις και μειώσεις μισθών, ενώ απ’ τα επίσημα χείλη της Κυβέρνησης προαναγγέλλεται πάγωμα μισθών, πλήρης ελαστικοποίηση της εργασίας με εβδομάδα τεσσάρων ή και τριών ημερών, επιβολή έκτακτων φόρων στα λαϊκά στρώματα και περιστολή των ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Alumil: Εργοδοτική πρωτοπορία
Η μείωση αποδοχών των εργαζομένων με ταυτόχρονη μείωση του χρόνου εργασίας, που πρότεινε ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ Κ. Μίχαλος, γίνεται ήδη πράξη σε επιχειρήσεις της Βόρειας Ελλάδας. Πρωτοστάτης αυτής της προσπάθειας είναι ο ιδιοκτήτης του ομίλου Alumil και πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ), Γιώργος Μυλωνάς. Η εταιρία του προχώρησε στη μείωση του χρόνου εργασίας 1.300 εργαζομένων κατά 1,5 ώρα την ημέρα και κατά 20% των αποδοχών τους για ένα εξάμηνο. Το παράδειγμα της ακολούθησαν και άλλες εταιρίες όπως η «Ελληνική Εταιρεία Χάλυβος», η «Πυραμίς» και όχι μόνο. Όπως είναι εμφανές, ο πρόεδρος του ΣΒΒΕ έκανε την δουλειά του. Μέσω της επιχείρησης του και χωρίς να χρειάζεται να λογοδοτήσει σε κανέναν, έδειξε τον δρόμο σε κάθε εργοδότη να συμπεριφέρεται ως μοντέρνος «τσιφλικάς». Με πρόσχημα, πλέον, την οικονομική κρίση μπορούν να απολύουν, να εξαναγκάζουν σε παραιτήσεις, διαθεσιμότητες και αναγκαστικές άδειες, και να μειώνουν τις ώρες απασχόλησης και τους μισθούς των εργαζομένων.

Είσαι γυναίκα; Τόσο το καλύτερο : Η ζωή αρχίζει στα 65…
Μέσα σε όλα αυτά, την προηγούμενη βδομάδα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εξέδωσε την καταδικαστική του απόφαση, σχετικά με το ζήτημα της εξίσωσης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των ανδρών και των γυναικών στο Δημόσιο και τα Σώματα Ασφαλείας. Η ΕΕ απαγορεύει οποιαδήποτε διάκριση μεταξύ ανδρών και γυναικών όσον αφορά τις αποδοχές, αλλά και άμεσα ή έμμεσα οφέλη (χρηματικά ή όχι) που προκύπτουν από την σχέση εργασίας, καθώς αυτό αντιβαίνει στην αρχή της ίσης μεταχείρισης. Με βάση αυτό άνοιξε νέος κύκλος συζητήσεων σχετικά με την εξίσωση των ορίων ηλικίας, όλος τυχαίως, προς τα πάνω. Είναι, μια τρομερή ευκαιρία, για την εργοδοσία και την Κομισιόν να περάσουν την «ασφαλιστική μεταρρύθμιση» πλαγίως, με την στήριξη φυσικά ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Γιατί όπως πολύ καλά μπορούμε να καταλάβουμε, η εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης θα μπορούσε να γίνει προς τα κάτω, αλλά τότε οφελειμένοι θα ήταν οι εργαζόμενοι…

Δικομματισμός : Σταθερά στο πλάι του κόσμου…της εργοδοσίας
Η πολιτική των δύο μεγάλων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ) είτε ως κυβέρνηση είτε ως αντιπολίτευση στηρίζουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τις αλλαγές αυτές. Το ασφαλιστικό και οι νέες εργασιακές σχέσεις είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος τους αλλά οι πράξεις τους δείχνουν με ποιανού μέρος είναι και ποια συμφέροντα εκπροσωπούν. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η επιτροπή σοφών για την απασχόληση (με επικεφαλής τον Κουκιάδη, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ) προτείνει:
Ελαστικό ωράριο που θα καθορίζεται από την εργοδοσία
ελεύθερες απολύσεις
μείωση αποζημιώσεων,
συμβάσεις μερικής απασχόλησης

Μας επιφυλάσσουν το μέλλον της επισφαλούς εργασίας χωρίς δικαιώματα, της «γενιάς των 700€». Το ΠΑΣΟΚ μπροστά στη σκληρή επίθεση της ΝΔ στους εργαζόμενους, φαίνεται να παίζει το ρόλο της συναινετικής αντιπολίτευσης αναβαθμίζοντας το αντεργατικό του παρελθόν. Επιμένει στους αντιλαϊκούς νόμους περί ευελιξίας και ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων (βλέπε «σχέδιο νόμου ΠΑΣΟΚ για ανεργία) και επιχειρεί αντί να καταργήσει, να διαιωνίσει την απαράδεκτη μορφή και περιεχόμενο των προγραμμάτων stage. Το ΠΑΣΟΚ, επιστρέφοντας στον τόπο του «εγκλήματος», διαιωνίζει την ανασφάλιστη απασχόληση των νέων με πλήρες ωράριο και άθλιες αμοιβές περίπου 400-500 ευρώ, ενώ ταυτόχρονα προτείνει και την επιδότηση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών από το κράτος.

Στα κέρδη σκλάβοι, στις ζημιές συνέταιροι…
Δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση που δημιούργησαν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Εμείς οι νέοι εργαζόμενοι, οι αυριανοί εργαζόμενοι - σημερινοί φοιτητές μαζί με όλο τον κόσμο της εργασίας παλεύουμε με όπλο τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη για να ζούμε με αξιοπρέπεια. Για να δουλεύουμε για να ζούμε και όχι να ζούμε για να δουλεύουμε. Θα είμαστε όλοι και όλες στο δρόμο στη γενική απεργία στις 2 Απρίλη. Για να εκφράσουμε την οργή μας και την αγανάκτησή μας σε αυτούς που μας κλέβουν τις ζωές. Για να διεκδικήσουμε το μέλλον μας.





· Όλοι και όλες συμμετέχουμε στη γενική συνέλευση του Φ.Σ. ΑΣΟΕΕ την Τετάρτη 1 Απρίλη στο Αμφ. Α στη 13.00!

· Όλοι και όλες συμμετέχουμε στη γενική απεργία την Πέμπτη 2 Απρίλη !

· Όλοι και όλες στην απεργιακή συγκέντρωση στις 2 Απρίλη, 12μ. στο μουσείο !
Α.Ρ.ΕΝ.Α.
Αυτόνομη Ριζοσπαστική ΕΝότητα Ασοεε


Ποτέ ξανά μες στο κλουβί…

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΣΑΒΒΑΤΟ 21 ΜΑΡΤΙΟΥ – ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΡΑΙΟΣ
Το Σάββατο 21 Μαρτίου, στα πλαίσια της παγκόσμιας ημέρας κατά του ρατσισμού θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση στην πλατεία Ομονοίας στις 3μμ και πορεία προς τη Βουλή.
Μετά τη λήξη της πορείας θα πραγματοποιηθεί Αντιρατσιστική Συναυλία στην Πλατεία Κοτζιά στις 5μμ.

Συμμετέχουν:
Πανος Φορτούνας & Σωτηρία Λεονάρδου
Στάθης Δρογώσης
Μάρτα Μορελεόν
Νατάσα Παπαδοπούλου
Παντελής Αμπαζής
Γιάννης Γιοκαρίνης & Αλλιγάτορες
Υπόγεια Ρεύματα
IMAM BAILDI Sound System
Magic De Spell
Ιστορίες Για Κρουστά του Βασίλη Βασιλάτου
Ομάδα Κρουστών ΕΜΠ
Ιμπραχήμ Φαϊζ (Πακιστάν)
NOR (Αφγανιστάν)
Burning Monday Morning (Φιλιππίνες)
High Definition (Φιλιππίνες)


Διοργανώνουν:

ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΟΛΜΕ, ΠΕΚΟΠ (Ένωση Καθαριστών/ριών), ΣΕΤΤΕΑ (Εργαζόμενοι στις ταχυμεταφορές), Σωματείο Εργαζομένων στα Τηλεφωνικά Κέντρα του ΟΤΕ «Κωνσταντίνα Κούνεβα»,
Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών, Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ,
Κοινότητα Μπαγκλαντεσιανών, Ένωση Αφρικανών Γυναικών, Ένωση Φιλιππινέζων Μεταναστών-KASAPI, Αφγανική Κοινότητα Ελλάδας, Κοινότητα Σενεγάλης, Κοινότητα Ακτής Ελεφαντοστού, Νιγηριανή Κοινότητα, Κοινότητα Καμερούν, Σύλλογος Σουδανών προσφύγων, Σύλλογος Σύριων NAVENDA, ACTION-CONGO, Σύλλογος Μαροκινής Κοινότητας στην Ελλάδα, Ελληνοπακιστανικός Σύλλογος, Κέντρο Αγωνιστικής και Πολιτιστικής Αλληλεγγύης των λαών Τουρκίας - Κουρδιστάν (ΚΑΠΑ), Πολιτιστικό Κέντρο Κουρδιστάν, Υπερπόντια Πακιστανική Συμμαχία, Πρωτοβουλία Μεταναστών Μικροπωλητών, Πακιστανικός Σύλλογος «ΟΜΟΝΟΙΑ», ΓΕΦΥΡΑ,
Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών, Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών, Νεολαία Ενάντια στο Ρατσισμό στην Ευρώπη (YRE), Καμπάνια «ΟΧΙ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΝΙΑ», Κίνηση “ΑΠΕΛΑΣΤΕ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ”, Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών Πειραιά, ΑΝΤΙΓΟΝΗ-«Κέντρο Ενημέρωσης και Τεκμηρίωσης για το Ρατσισμό”, Ελληνοαλβανικός Σύνδεσμος Φιλίας «ΣΩΚΡΑΤΗΣ», ΜΚΟ Συνειρμός,
Συντονιστικό Μαθητών «Αλέξης Γρηγορόπουλος», ΑΡιστερή ΕΝότητα, Μαθητές-τριες “Ενάντια στο Σύστημα”, Μαθητικό Ξεκίνημα,
Δήμος Πετρούπολης, Δημοτική Κίνηση «ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΛΗ», Δημοτική Κίνηση «Το Λιμάνι της Αγωνίας», Δημοτική Κίνηση «Στάση Βύρωνα», Κίνηση Κατοίκων 6ου Διαμερίσματος, Επιτροπή Φορέων και Κατοίκων για την περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα Αχαρνών

Ο εργασιακός μεσαίωνας είναι εδώ και έχει νταβατζήδες την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ

Εκεί που νομίζαμε ότι είχαμε να αντιμετωπίσουμε μόνο την αντιδραστική κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ μας θύμισε τον παλιό καλό του εαυτό, τον οποίο είχε “θάψει” αφού προσπαθεί εναγωνίως να γίνει κυβέρνηση. Φυσικά, δεν ξεχνάμε τις προεκλογικές δηλώσεις του προέδρου του ΠΑΣΟΚ στο Λαύριο το 2004, όπου πρότεινε 4ετή ανασφάλιστη εργασία για τους νέους εργαζόμενους. Το νέο δεδομένο είναι το σχέδιο νόμου που κατατέθηκε από το ΠΑΣΟΚ για την ανεργία, δείχνοντας έτσι ότι από την στιγμή που το ΠΑΣΟΚ αποτελείται από τα ίδια πρόσωπα οι αντιλήψεις είναι αδύνατο να αλλάξουν. Εν μέσω οικονομικής κρίσης, το ΠΑΣΟΚ ζητάει να κάνουμε “δωράκια” στους εργοδότες. Πράγματα, δηλαδή, που στην παρούσα συγκυρία ακόμα και ο πρόεδρος του ΣΕΒ ντρέπεται να ζητήσει. Και αν διατυπώνει τέτοιες προτάσεις ως αντιπολίτευση, αν θα γίνει κυβέρνηση τι χειρότερο θα κάνει; Πιο συγκεκριμένα, το άρθρο 1 του σχεδίου αναφέρει :

“Καθορίζεται τετραετές πρόγραμμα επαγγελματικής ένταξης των νέων ως κίνητρο για την πρόσληψη άνεργων νέων ηλικίας μέχρι τριάντα (30) ετών σε ιδιωτικές επιχειρήσεις που κατά την ημέρα έναρξης του προγράμματος απασχολούν έως 50 άτομα και για πλήρη δωδεκάμηνη απασχόληση. Οι ασφαλιστικές εισφορές των νέων επιδοτούνται σε ποσοστό εκατό τοις εκατό (100%) το πρώτο έτος, εβδομήντα πέντε τοις εκατό (75%) το δεύτερο έτος, πενήντα τοις εκατό (50%) το τρίτο και είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) το τέταρτο έτος.

Για όσους άνεργους νέους έχουν ποσοστό αναπηρίας κατά? ελάχιστο 50%, η επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών γίνεται για 5 έτη, εκ των οποίων τα δύο πρώτα σε ποσοστό εκατό τοις εκατό (100%) και τα τρία επόμενα σε ποσοστό εβδομήντα πέντε τοις εκατό (75%), πενήντα τοις εκατό (50%) και είκοσι πέντε τοις εκατό (25%), αντίστοιχα.

Οι επιχειρήσεις που προσλαμβάνουν προσωπικό σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2 υποχρεούνται να μην προβαίνουν σε απόλυση οποιουδήποτε εργαζόμενου χωρίς τη συνδρομή σπουδαίου λόγου κατά τη διάρκεια ισχύος της ανωτέρω σχέσης εργασίας καθώς και για χρονικό διάστημα τουλάχιστον ενός έτους πριν και μετά από αυτήν, αλλιώς χάνουν το δικαίωμα της επιδότησης.

Η επιδότηση των εισφορών γίνεται από το κράτος. Η επιδότηση των εισφορών γίνεται και από πόρους που αντλούνται μετά από συμφωνία της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας με τις εργοδοτικές οργανώσεις.”

Όπως είναι φανερό, η εργοδοσία εκτός από τα κατασταλτικά μέτρα (βλέπε Κούνεβα) χρησιμοποιεί και προληπτικά. Έτσι, μέσω του ΠΑΣΟΚ στο παραπάνω σχέδιο νόμου επιχειρείται η επιβάρυνση του δημοσίου με τις εργοδοτικές εισφορές και δίνεται το ελεύθερο στους εργοδότες να απολύουν κόσμο δίνοντας ως αιτιολογία ένα «σπουδαίο λόγο»… Η ασάφεια του συγκεκριμένου σημείου είναι προκλητική… Επίσης, δίνεται η ικανότητα στον εργοδότη ανά 4 χρόνια να προσλαμβάνει ένα καινούριο εργαζόμενο αποφεύγοντας έτσι να καταβάλει τις εισφορές στο διηνεκές.
Ιστορικό : Δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου, κύριοι…
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το κράτος ενώ οφείλει να είναι ο ιδανικός εργοδότης, πράττει ακριβώς το αντίθετο, δημιουργώντας έτσι προηγούμενα εργοδοτικής ασυδοσίας. Οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ από τις αρχές τις δεκαετίας του ’90 με τον θεσμό των συμβασιούχων ορισμένου χρόνου έδειξαν τον δρόμο. Μπαίνοντας στον 21ο αιώνα, έβγαλαν ένα νέο όπλο από την φαρέτρα τους, με τις ευλογίες της Κομισιόν. Τον θεσμό stage. Αρχίζοντας από τον ιδιωτικό τομέα, όπου οι εργαζόμενοι είναι ανασφάλιστοι και υποαμοιβόμενοι, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ το επεκτείνουν και στο δημόσιο, με 18μηνες συμβάσεις σε υπουργεία, οργανισμούς και στην αυτοδιοίκηση. Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι οι συμβασιούχοι και stage είναι εργαζόμενοι 2ης κατηγορίας. Δεν λαμβάνουν δώρα και επιδόματα, είναι ανασφάλιστοι και ο μισθός τους είναι της τάξης των 500 ευρώ. Οι συμβασιούχοι και οι stage είναι οι επιλογή της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για να αντικαταστήσουν τις προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ στο δημόσιο, και η επιλογή να γίνεται μέσω των βουλευτικών γραφείων. Έτσι δημιουργείται στρατιά ανασφάλιστων και υποαμοιβόμενων εργαζόμενων, οι οποίοι βρίσκονται σε συνεχή ανασφάλεια για το εργασιακό μέλλον τους.

ΟΑΕΔ : “Mια αρχή μια ευκαιρία…και μετά μια ζωή στην ανεργία”
Αυτή η πολιτική συνεχίζεται μέχρι και σήμερα αφού αποδεικνύεται ιδιαίτερα αποδοτική για τα κυβερνητικά συμφέροντα. Για παράδειγμα, ο ΟΑΕΔ προωθεί ένα νέο πρόγραμμα που ονομάζεται «Μια αρχή μια ευκαιρία» που προβλέπει την πρόσληψη 40.000 νέων εργαζόμενων 16-25 ετών για 5 μήνες στο ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Αυτοί οι εργαζόμενοι θα είναι ασφαλισμένoi και αμειβόμενοι (με τον κατώτερο μισθό) από τον ΟΑΕΔ. Άρα μιλάμε για μηδενικό εργοδοτικό κόστος.
Τα παραπάνω δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας αλλά ούτε και κινδυνολογία εκ μέρους της Αριστεράς. Είναι αναγκαίο να αντιληφθούμε ότι το φθηνό, ευέλικτο εργατικό δυναμικό χωρίς συνδικαλιστικά δικαιώματα και ασφάλιση είναι γεγονός με τις πλάτες των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και της ΕΕ. Εκτός από τον ιδιωτικό τομέα, τέτοιο προσωπικό υπάρχει στα νοσοκομεία (νοσηλεύτριες, καθαρίστριες κτλ.), στα υπουργεία, στους δημόσιους οργανισμού (π.χ. ΙΚΑ), στην εκπαίδευση (ωρομίσθιοι, καθηγητές ΠΔ 407) και όπου αλλού μπορείτε να φανταστείτε. Στην ΑΣΟΕΕ, συγκεκριμένα, ευέλικτο εργατικό δυναμικό είναι οι καθαρίστριες που κρατούν καθαρή την σχολή μας, οι καθηγητές ΠΔ 407 και οι διδακτορικοί σπουδαστές που μας διδάσκουν αλλά και εργαζόμενοι (τεχνικό προσωπικό). Σε αυτήν την κατεύθυνση, εντός της ΑΣΟΕΕ, συμβάλλουν οι ΔΑΠ-ΠΑΣΠ που απροσανατολίζουν τους φοιτητές, μιλώντας για USB, πάρτι και σημειώσεις με μοναδικό σκοπό να ενδυναμώσουν τις πελατειακές σχέσεις με εμάς. Οι ΔΑΠ-ΠΑΣΠ στηρίζοντας τα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, υπονομεύουν το ίδιο το μέλλον μας. Αλλά εντός της σχολής, κουβέντα για την ταμπακέρα… Πρέπει να αντιληφθούμε ότι αν δεν ορθώσουμε ανάστημα σε αυτές τις πολιτικές, θα είμαστε ο επόμενος stage εργαζόμενος, ο επόμενος συμβασιούχος, η επόμενη Κούνεβα…

ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Δελτίο τύπου Δικτύου

Χτες το βράδυ 24/2/09 στις 10:05 «άγνωστοι» πέταξαν χειροβομβίδα στο Στέκι Μεταναστών που βρίσκεται στην οδό Τσαμαδού στα Εξάρχεια (στον ίδιο χώρο στεγάζονται και τα γραφεία του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα). Εκείνη την ώρα το Στέκι ήταν γεμάτο κόσμο μιας και είχε ανοιχτή εκδήλωση ο Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης και συνεδρίαζε το συντονιστικό της οργάνωσης μας. Η επίθεση δεν είχε θύματα από καθαρή τύχη δεδομένου ότι η χειροβομβίδα δεν μπόρεσε να σπάσει το διπλό τζάμι του παραθύρου, έκανε γκελ, και τελικά έσκασε στη ζαρντινιέρα που βρίσκεται μπροστά στο κτίριο.

Η χτεσινή φασιστική παρακρατική δολοφονική επίθεση εντάσσεται στη γενική προσπάθεια καθεστωτικής αντεπίθεσης μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη. Όλο το τελευταίο διάστημα παρατηρούμε την όξυνση της κρατικής και παρακρατικής βίας καθώς και μια εκστρατεία μαύρης προπαγάνδας ενάντια στους χώρους αντίστασης («η άκρα Αριστερά είναι υπεύθυνη για τη βία»). Οι «άγνωστοι» που πέταξαν τη χειροβομβίδα δεν στρέφονται μόνο εναντίον μας, αλλά ενάντια συνολικά στο ανταγωνιστικό κίνημα, σε όσους και όσες εξεγέρθηκαν το Δεκέμβρη, σε όσες και όσους αρνούνται έμπρακτα τη δικτατορία των αγορών και τη «δημοκρατία» του ροπάλου.

Είναι μάλλον περιττό να πούμε ότι δεν πρόκειται να κάνουμε βήμα πίσω, είναι μάλλον περιττό να δηλώσουμε ότι το παρακράτος θα πάρει την απάντηση που του αξίζει

Αθήνα 25 Φεβρουαρίου 2009

Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα

ΚΟΒΟΥΝ ΔΕΝΤΡΑ...
... ΦΥΤΕΥΟΥΝ ΤΣΙΜΕΝΤΟ...
...ΠΟΤΙΖΟΥΝ ΜΕ ΔΑΚΡΥΓΟΝΑ
ΜΕ ΤΟΝ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ
ενώ υπάρχει επίσημη απόφαση να μην κοπούν τα δέντρα, πήγαν χαράματα 26ης Ιανουαρίου συνεργεία και εργολάβοι του Δήμου με μπουλντόζες να καταστρέψουν ολοσχερώς μια μικρή όαση πρασίνου, σε μια πολύ επιβαρημένη γειτονιά της πόλης.
ΕΚΟΨΑΝ 50 ΑΙΩΝΟΒΙΑ ΔΕΝΤΡΑ
50 μεγάλα και πολυετή δέντρα και θάμνοι κόπηκαν μέσα σε λίγη ώρα, παρουσία δύναμης της αστυνομίας, ώστε να μη μπορέσουν οι κάτοικοι της περιοχής να αντιδράσουν. Όπως γνωρίζουμε και από άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις, πάνω στα υπόγεια αυτά πάρκινγκ μπορούν να φυτευτούν μόνο μικρά καλλωπιστικά φυτά, και όχι υψηλό πράσινο. Μόλις μαζεύτηκε ο κόσμος κοίταζε σαν χαμένος.
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕ
Ήρθαν 4 διμοιρίες ΜΑΤ και σπρώχνοντας με τις ασπίδες πέταξαν τον κόσμο έξω από το Πάρκο στην Πατησίων. Αργότερα ρίξανε και χημικά, για να αντικαταστήσουν στα πνευμόνια μας το οξυγόνο που χάσαμε.
ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΟΨΟΥΜΕ ΤΗ ΦΟΡΑ
·

ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

Όλοι-όλες την Τρίτη 13/01
στη ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ του Φ.Σ. ΑΣΟΕΕ
13:00 στο Αμφ. Α

ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ

ΤΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΛΑ ΠΙΣΩ

Ολοι/ες αύριο στην Γενική Συνέλευση

ΑΥΡΙΟ ΟΛΟΙ-ΕΣ 16/12
ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ Φ.Σ. ΑΣΟΕΕ "ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΕΤΡΟΥΛΑΣ"
ΣΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΤΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ
ΩΡΑ 13.00
ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΜΑΖΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ.

ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

Τετάρτη 3/12
ώρα 13:00 στο αμφιθέατρο Α
Να βγούμε ξανά στο δρόμο της φωτιάς...

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Την Τρίτη 25/11 ημέρα προσπάθειας διεξαγωγής Γενικής Συνέλευσης του Φοιτητικού Συλλόγου ΑΣΟΕΕ, η παράταξη της ΠΑΣΠ με τραμπούκικες μεθόδους αποφάσισε να πάρει με το «έτσι θέλω» το χώρο της ΑΡΕΝΑ στην κεντρική είσοδο της ΑΣΟΕΕ, κατεβάζοντας τις αφίσες μας και εμποδίζοντας τα μέλη της ΑΡΕΝΑ να κολλήσουν άλλες. Ο συγκεκριμένος χώρος είχε παραχωρηθεί στην ΠΑΣΠ από την ΑΡΕΝΑ, κατά τη διάρκεια της "πολιτιστικής εβδομάδας" της πρώτης με τη συμφωνία να επιστραφεί μετά τη λήξη της. Φυσικά, αυτές οι πρακτικές δεν προκαλούν καμία έκπληξη σε όσους γνωρίζουν τα έργα και τις ημέρες της ΠΑΣΠ και τη γενικότερη συμπεριφορά της στο πανεπιστήμιο.
Η ΠΑΣΠ μέσα στη σχολή προσπαθεί να περάσει το προφίλ της αγωνιστικής παράταξης, όταν η στάση της δείχνει το εντελώς αντίθετο. Αρνείται κάθε προσπάθεια να συγκροτηθεί κίνημα απέναντι στην αντιεκπαιδευτική πολιτική της ΝΔ, σαμποτάρει τις Γενικές Συνελεύσεις και τώρα προσπαθεί και να αποπροσανατολίσει το Φοιτητικό Σύλλογο από τα πραγματικά προβλήματα. Με τραμπούκικες μεθόδους (ας μην ξεχνάμε τους μπράβους που έχει κατά καιρούς φέρει στο χώρο της σχολής), με την υποκατάσταση του ρόλου της γραμματείας, με τη διανομή των περιβόητων πια USB και την καλλιέργεια μίας γηπεδικής μορφής αντιπαράθεσης με τη ΔΑΠ προσπαθεί να καλύψει το κενό και την ανεπάρκειά της στην προάσπιση τόσο των συμφερόντων των φοιτητών όσο και της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας γενικότερα. Επιπλέον, η προσπάθεια φίμωσης της ΑΡΕΝΑ σε μία τόσο κρίσιμη για το Δημόσιο Πανεπιστήμιο συγκυρία δείχνει και την αντίληψη της ΠΑΣΠ για το άσυλο, το οποίο τόσο πολύ επικαλείται: «Δεν χρειάζεται αστυνομία στο Πανεπιστήμιο όσο υπάρχουν οι μπράβοι της ΠΑΣΠ».
Εμείς απαντάμε στους συναδέλφους της ΠΑΣΠ ότι το διακύβευμα σήμερα δεν είναι ένας τοίχος με αφίσες στη σχολή - η ορθότητα του πολιτικού τους λόγου (του ποιου;;;;) δεν αυξάνεται ανάλογα με τον αριθμό των αφισών. Είναι η προάσπιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της Εκπαίδευσης, είναι η απόσυρση του Νόμου-Πλαίσιο, η μη αναγνώριση των ΚΕΣ, η απόσυρση της Λίστας Συγγραμμάτων. Για αυτό το λόγο, καλούμε τον κόσμο της ΠΑΣΠ, πρώτος ο ίδιος, να καταδικάσει αυτές τις πρακτικές που παραπέμπουν σε άλλες εποχές και να εκδηλώσει έμπρακτα την «αγωνιστικότητά» του απέναντι στον πραγματικό εχθρό του δημόσιου πανεπιστημίου. Ας ελπίσουμε βέβαια ότι οι, λεγόμενοι και, "μεγαλοπαράγοντες" της ΠΑΣΠ για μία φορά θα κάνουν την έκπληξη και θα τον ακούσουν, χωρίς να περιμένουν να συγκροτηθεί πρώτα το φοιτητικό κίνημα για να συρθούν μετά σε κοινά πλαίσια... Ας παραδειγματιστεί η ΠΑΣΠ ΑΣΟΕΕ από τις αντίστοιχες ΠΑΣΠ σε Παιδαγωγικό και Παν/μιο Πελ/σου όπου, στηρίζοντας τα πλαίσια της ΑΡΕΝ, επέλεξαν τη λογική της όξυνσης και όχι τον εύκολο δρόμο του καιροσκοπισμού. Ενός καιροσκοπισμού που το μόνο που κάνει, είναι να διευκολύνει το απορρυθμιστικό έργο της Νέας Δημοκρατίας...έργο που εγκαινιάστηκε βέβαια από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ...
Τέλος, προειδοποιούμε ότι σε καμία περίπτωση δεν θα ανεχθούμε από κανένα συμπεριφορές που αντιμετωπίζουν τη Σχολή ως τσιφλίκι. Το άσυλο θεσπίστηκε για την κατοχύρωση της ελεύθερης έκφρασης στα Πανεπιστήμια, και για το λόγο αυτό οποιοσδήποτε επιχειρήσει να το καταλύσει θα μας βρει απέναντί του. Δύο χρόνια φοιτητικού κινήματος μας δίδαξαν ότι μόνο μέσα από την ενότητα και τη μαζική διεκδίκηση μπορούμε να πετυχαίνουμε νίκες. Και φυσικά μας δίδαξαν να μην ενδίδουμε σε πρακτικές σαν και της ΠΑΣΠ που γυρνάν το πανεπιστήμιο και το φοιτητικό συνδικαλισμό πολλά χρόνια πίσω...

ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ

Tα τελευταία 2 χρόνια η πανεπιστημιακή κοινότητα έρχεται αντιμέτωπη με ένα κύμα αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων που η κυβέρνηση προσπαθεί να περάσει με ετσιθελικές τακτικές. Ωστόσο, το φοιτητικό κίνημα παρά τις δυσκολίες που συνάντησε κατάφερε να αποτρέψει την αναθεώρηση του άρθρου 16 που θα έφερνε το τέλος στο δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της ανώτατης εκπάιδευσης, τον οποίο με θέρμη υπερασπίζονται προεκλογικάτόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ. Παρά, λοιπόν την καταδικαστική απόφαση των φοιτητών απέναντι σε αυτή την αλλαγή, η κυβέρνηση επιχειρεί πλέον να περάσει από το παράθυρο την αναθεώρηση του άρθρου 16 εφαρμόζοντας την κοινοτική οδηγία για τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών και διακηρρύσσοντας οτι η λειτουργία τους θα εδραιωθεί με την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος το Γενάρη του 2009. Η νικηφόρα πορεία του φοιτητικού κινήματος προήλθε μέσα απο επαναλαμβανόμενες πορείες και συνεχιζόμενες καταλήψεις στις σχολές.
Καθ’ όλο το διάστημα των φοιτητικών καταλήψεων, οι φοιτητές δεχόμασταν επιθέσεις οτι μέσω των καταλήψεων παρεμποδίζεται η ομαλή λειτουργία του πανεπιστημίου. Το ερώτημα όμως που τίθεται είναι το κατά πόσο θα προτιμούσαμε να διεξάγονται κανονικά τα μαθήματα σε ένα πανεπιστήμιο στο οποίο δεν θα υπήρχε άσυλο, θα βιώναμε την περαιτέρω εντατικοποίηση των σπουδών μας και την ποινικοποίηση των αγώνων μας. Αξίζει, εντούτοις να επισημανθεί οτι ο πρύτανης δε διστάζει να διακόπτει τη λειτουργία του πανεπιστημίου όταν ο ίδιος το επιθυμεί(πχ κατα τις προεδρικές εκλογές, τις ημέρες των εγγραφών των 1ετών κτλ), παρακάμπτοντας την κινδυνολογία που έχει αναπτυχθεί περί χάσιμο του εξαμήνου αν σταματήσουν να γίνονται μαθήματα. Προφανώς οι διεκδικήσεις των φοιτητών για ένα καλύτερο αύριο είναι ελλάσσονος σημασίας συγκριτικά με το τι θέλει ο πρύτανης για το πανεπιστήμιό μας. Ένα επιπρόσθετο επιχείρημα που εναντιώνεται στις καταλήψεις είναι αυτό των “βανδαλισμών” που γίνονταν κατά τη διάρκεια που οι σχολές τελούσαν υπο κατάληψη. Πολλοί όμως απο τους διαφωνούντες των κατλήψεων αγνοούν τους βανδαλισμούς που προκαλούνται απο τη ΔΑΠ και τη ΠΑΣΠ κατά την καταμέτρηση στις φοιτητικές εκλογές, όπου σπάζονται τα έδρανα των αμφιθεάτρων κατά των πανηγυρισμών τους.
Αυτό που πρέπει να ξεκαθαριστεί είναι οτι δεν πάσχουμε απο καταληψιολαγνεία απλώς οι καταλήψεις είναι το τελευταίο μέσο πάλης των φοιτητών στην προσπάθειά τους να αντιδράσουν απέναντι στην αδιαλλαξία της εκάστοτε κυβέρνησης. Είναι το μέσο για να εισακουστούν οι ανάγκες και οι απόψεις των φοιτητών που είναι το πιο ζωτικό κομμάτι της πανεπιστημιακής κοινότητας. Άλλωστε, οι καταλήψεις δεν αποτελούν διαδικασίες κατά τις οποίες απονεκρώνεται κάθε είδους δραστηριότητα εντός του πανεπιστημίου. Μπορεί να διακόπτονται τα μαθήματα για ένα διάστημα, αλλά στο χώρο των πανεπιστημίων λαμβάνουν χώρα πολιτιστικές δραστηριότητες, όπως προβολές ταινιών, αντι-μαθήματα, συζητήσεις, που συμβάλλουν στην πολιτικοποίηση των φοιτητών και στην ενεργή συμμετοχή τους στα κοινά σε ένα χώρο που άλλοι προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα αποστειρωμένο περιβάλλον που θα μας εκπαιδεύει στα πρότυπα της αγοράς εργασίας.
Καλό θα ήταν να υπενθυμιστεί οτι κατά τη διάρκεια της χούντας, οι δικτάτορες προσπάθησαν να νομιμοποιήσουν κολέγια και διάφορα παραρτήματα πανεπιστημίων της αλλοδαπής στη χώρα μας καθώς και να επιχειρήσουν για πρώτη φορά την εντατικοποίηση των σπουδών μας μέσω του περιβόητου «Καταστατικού Χάρτη». Παρά τις δύσκολες και ανελεύθερες συνθήκες που βίωναν οι φοιτητές κατάφεραν μέσα απο δεκάδες μαζικές Γενικές Συνελεύσεις, καταλήψεις και αποχές απο τα μαθήματά τους να ανατρέψουν τα σχέδια της χούντας. Μπορεί η χούντα να έφυγε, όμως τα βασικά αιτήματα και διεκδικήσεις των φοιτητών παραμένουν ίδια και δυστυχώς τα μέσα με τα οποία θα τα ανατρέψουμε τα σχέδια τους είναι τα ίδια με τότε. Η μαζική και ενεργή συμμετοχή όλων μας κρίνεται αναγκαία για να διεκδικήσουμε ένα μέλλον όπως εμείς το οραματιζόμαστε. Αν το φοιτητικό κίνημα ανέτρεψε την ιδιωτικοποίηση της παιδείας σε καιρούς δικτατορίας γιατί να μην μπορέσει σε καιρούς δημοκρατίας; Άλλωστε τους το χρωστάμε....

ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ 25/11

ΟΛΟΙ-ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΡΙΤΗ 25/11 ΣΤΗ 13:00 ΣΤΟ ΑΜΦ.Α
ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΑΥΤΟΙ ΝΑ ΓΡΑΦΟΥΝ ΝΟΜΟΥΣ, ΕΜΕΙΣ ΟΜΩΣ ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΙΣΤΟΡΙΑ!!

Α.Ρ.ΕΝ.Α

ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ.. ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ

Πριν από 2 χρόνια, όταν το φοιτητικό και πανεπιστημιακό κίνημα ξεκινούσε τη μάχη για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα του Πανεπιστημίου και για την συνολική απόρριψη της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, είχε ως προμετωπίδα του αγώνα τη μη αναθεώρηση του άρθρου 16 και την κατάργηση του νέου νόμου πλαισίου. Σήμερα, σχεδόν ενάμιση χρόνο από την ψήφιση του νόμου από την κυβέρνηση, ενάμιση χρόνο μετά την ακύρωση της αναθεώρησης του άρθρου 16 και της συνταγματικής αναθεώρησης συνολικά- αποτέλεσμα των αγώνων του φοιτητικού κινήματος- ο νομός πλαίσιο αρχίζει να εφαρμόζεται ολοένα και σε πιο μεγάλη έκταση (με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη λίστα συγγραμμάτων) , ενώ η αναθεώρηση του άρθρου 16 έρχεται να γίνει με πλάγιο τρόπο , μέσω της αναγνώρισης των Κ.Ε.Σ.

ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΩΝ Κ.Ε.Σ.

Στις 23 Οκτωβρίου το δικαστήριο ευρωπαϊκών κοινοτήτων βγάζει καταδικαστική απόφαση για την Ελλάδα, για τη μη εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας. Ο κ. Στυλιανίδης δήλωσε ότι η απόφαση του δικαστηρίου ήταν αναμενόμενη, και ότι πρόκειται να συντάξει μέσα στις αρχές του 2009 ένα προεδρικό διάταγμα για την αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων στα ΚΕΣ.

Τι θα σημάνει όμως η αναγνώριση των ΚΕΣ;
• Λόγω του ανταγωνισμού ΑΕΙ και ΤΕΙ αναγκάζονται να προσαρμόσουν το πρόγραμμα σπουδών τους στις εφήμερες και διαρκώς ανανεωμένες ανάγκες της αγοράς, δημιουργώντας εργαζόμενους μιας χρήσης που άκριτα θα εξυπηρετούν τις ανάγκες του κεφαλαίου.
• Εξισώνονται τα επαγγελματικά μας δικαιώματα με αυτά των αποφοίτων των ΚΕΣ, προκαλώντας πρακτικά την ισοτίμηση των πτυχίων μας με αυτά των ΚΕΣ, αφού τα επαγγελματικά δικαιώματα απορρέουν άμεσα από αυτά, συμπιέζοντας και τα δικά μας προς τα κάτω.
• Παραβιάζονται οι συνταγματικές διατάξεις όπως αυτές ορίζονται στο άρθρο 16.
• Καταρρίπτοντας τους μύθους της κυβέρνησης για τον έλεγχό τους, κανένας κρατικός φορέας δεν μπορεί να επέμβει και να αξιολογήσει την παρεχόμενη από τα ΚΕΣ γνώση.

ΛΙΣΤΑ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΩΝ

Η λίστα συγγραμμάτων δείχνει με τον πιο καθαρό τρόπο τη μορφή ενός πανεπιστήμιου όπου ο νέος νομός πλαίσιο θα εφαρμόζεται στην ολότητα του. Ένα πανεπιστήμιο όπου το δικαίωμα των φοιτητών στο δωρεάν σύγγραμμα περιστέλλεται (περά από τα παρακάτω δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για ολοκληρωμένο στο περιεχόμενο και την υλη σύγγραμμα) και άρα οι φοιτητές αναγκάζονται να πληρώσουν από την τσέπη τους προκειμένου να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις.
• Οι φοιτητές δικαιούνται συγγράμματα μόνο για όσα μαθήματα απαιτούνται για τη λήψη πτυχίου, ενώ ακόμη και αν αλλάξει το σύγγραμμα σε κάποιο μάθημα δεν δικαιούνται να το πάρουν. Αυτό οδηγεί σε περικοπή πάρα πολλών συγγραμμάτων, αφού επιπλέον προϋποθέτει ότι ο πρωτοετής φοιτητής θα κάνει λεπτομερειακό, ακριβή και μακροχρόνιο σχεδιασμό χωρίς να έχει εικόνα των μαθημάτων επιλογής ειδικά σε μια σχολή σαν τη δική μας όπου 22 από τα 36 μαθήματα είναι επιλογής.
• Περικόπτονται όσες σημειώσεις των διαλέξεων παρέχονταν δωρεάν από τα πανεπιστημιακά τυπογραφεία καθώς και εργαστηριακοί οδηγοί. Έτσι νομιμοποιείται η αγοραπωλησία σημειώσεων και οι πελατειακές σχέσεις στις πλάτες των φοιτητών.
• Αυτό το μέτρο απ’ ότι φαίνεται θα έχει αναδρομική ισχύ, δηλαδή θα λαμβάνει υπόψη του τις δηλώσεις μαθημάτων που έχουν γίνει από φοιτητές μεγαλύτερων ετών. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι φοιτητές μεγαλύτερων ετών θα δικαιούνται πολύ λίγα έως και κανένα βιβλία.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΑΣ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ

Το επόμενο διάστημα κρίνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό η θεσμική ολοκλήρωση της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης (αναγνώριση Κ.Ε.Σ.) και η παγίωση της εφαρμογής του νομού πλαισίου , μέσω ενός σημείου του που πλήττει βάναυσα τα δικαιώματα των φοιτητών (λίστα συγγραμμάτων). Η ανάγκη λοιπόν για νέους αγώνες , για κινηματικές διαδικασίες στο εσωτερικό των συλλόγων είναι αυτή τη στιγμή επιτακτική. Ο Στυλιανίδης έχει δηλώσει ότι θα περάσει το προεδρικό διάταγμα για τα κολέγια αρχές του 2009 εννοώντας την περίοδο της χειμερινής εξεταστικής όταν το φοιτητικό κίνημα δεν θα έχει περιθώρια αντίδρασης. Πλέον είναι σαφές πως δεν μπορούμε να περιμένουμε τις εξελίξεις, πρέπει ,όπως κάναμε και στο παρελθόν, να τις προλάβουμε. Να τις προλάβουμε μαζικοποιώντας τις γενικές συνελεύσεις, βάζοντας τους φοιτητικους συλλόγους σε τροχιά κλιμάκωσης της πάλης τους και συμπορευόμενοι με τα ριζοσπαστικά κομμάτια των καθηγητών ,με πρώτο σταθμό την απεργία της Π.Ο.Σ.Δ.Ε.Π. στις 25-26/11. Η λύση είναι ένα φοιτητικό κίνημα που κεντρικοποιεί την αντιπαράθεση με την κυβερνητική πολιτική , συνδέεται με τα υπόλοιπα κομμάτια της εκπαίδευσης και τη δοκιμαζομένη από την οικονομική κρίση κοινωνία ,και προτάσσει την ενότητα στη δράση πάνω σε ριζοσπαστικά αιτήματα και σωστά ιεραρχημένες αιχμές , ένα φοιτητικό κίνημα που όπως η πείρα δείχνει μπορεί να , αγωνίζεται και να νικήσει.

Όλοι/ες στη γενική συνέλευση τη Τρίτη 25/11 στη 13.00 στο αμφ. ΑΑ.Ρ.ΕΝ.Α.
Αυτόνομη Ριζοσπαστική ΕΝότητα Ασοεε
Δίκτυο Αυτόνομων Ριζοσπαστικών Αριστερών Σχημάτων




Συμμετέχουμε στην: AΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΟΤΗΤΑ

H ΚΡΙΣΗ ΣΤΟ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Από το 2001 και μετά η χορήγηση των subprime δανείων (δάνεια τα οποία φέρουν υψηλότερο βαθμό πιστωτικού κινδύνου και έχουν κακή πιστωτική ιστορία καθώς το ύψος του δανείου δεν δικαιολογείται από το παρουσιαζόμενο εισόδημα για την αποπληρωμή του) άρχισε να αυξάνεται απότομα καθώς το χρηματοπιστωτικό σύστημα των Η.Π.Α. είχε ανάγκη για επέκταση σε κοινωνικές ομάδες οι οποίες ήταν αποκλεισμένες από αυτό μέχρι την χρονική εκείνη περίοδο .
Γιατί όμως οι τράπεζες δάνειζαν και ας ήξεραν ότι τα δάνεια θα ήταν πολύ δύσκολο να αποπληρωθούν ; H απάντηση στο παραπάνω ερώτημα είναι σχετικά απλή : όταν οι τιμές των κατοικιών αυξάνονται προσδοκάς πως ότι αγοράσεις θα μπορεί να πωληθεί μετά σε υψηλότερη τιμή και έτσι να χρησιμοποιήσεις την διαφορά αυτή για να αναχρηματοδοτήσεις το δάνειο που έχεις ήδη πάρει . Η αγορά αυτή (ABCP) άρχισε να καταρρέει όταν τα subprime δάνεια δεν μπορούσαν να αποπληρωθούν και έτσι ακολούθησαν πλειστηριασμοί οι οποίοι αύξησαν την προσφορά των κατοικιών και κατά συνέπεια οδήγησαν σε πτώση των τιμών τους . Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μεταφερθεί η κρίση σε ολόκληρο το τραπεζικό σύστημα οδηγώντας πολλές τράπεζες σε χρεοκοπία (Fannie Mae ,Freddie Mac, Lehmann Brothers) . Οι τραπεζικοί κλάδοι των χρηματιστηρίων σε όλο τον κόσμο άρχισαν μέρα με την μέρα να βυθίζονται συμπαρασύροντας ολόκληρους τους γενικούς δείκτες καταγράφοντας απώλειες πολλών δισεκατομμυρίων .

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Παρά το γεγονός ότι η οικονομία μας είναι «θωρακισμένη» και το τραπεζικό μας σύστημα «ισχυρό», αν πιστέψουμε τα λεγόμενα του πρωθυπουργού Καραμανλή και το υπουργού οικονομίας Αλογοσκούφη, η κυβέρνηση για σιγουριά αποφάσισε να δωρίσει το ποσό των 28 δισ. ευρώ (ψιλοπράγματα) για την εξασφάλιση της απαιτούμενης ρευστότητας του συστήματος. Το ποσό αυτό θα διατεθεί ως εξής:
1. Εγγύηση του δημοσίου για τις ανάγκες ρευστότητας του πιστωτικού συστήματος ύψους 15 δισ. ευρώ.
2. Ενίσχυση της ρευστότητας της διατραπεζικής αγοράς ύψους 8 δισ. ευρώ.
3. Συμμετοχή του δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών με προνομιούχες –χωρίς ψήφο- μετοχές, ύψους 5 δις. ευρώ.
Για να πάρουμε μια μικρή όμως γεύση του τι σημαίνει αυτό το ποσό και αν τελικά επηρεάζει την πραγματική οικονομία να επισημάνουμε ενδεικτικά ότι αποτελεί: περίπου το 10% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος ή το 13% του δημόσιου χρέους ή τις δαπάνες για την παιδεία τεσσάρων ετών (σήμερα δίνουμε 7,2 δισ. ευρώ το χρόνο) ή τις επενδύσεις στην υγεία πέντε ετών ή τρία ετήσια προγράμματα δημοσίων επενδύσεων (8,5 δισ. έκαστο).
Ενώ λοιπόν η κυβέρνηση σπαταλά δισεκατομμύρια στην διευκόλυνση των τραπεζών, την ίδια στιγμή παριστάνει τον «φτωχό συγγενή» όσον αφορά τις κοινωνικές δαπάνες καθώς στον Προϋπολογισμό του 2009 προβλέπεται μείωση των δαπανών για την Παιδεία κατά 150 εκατομμύρια ευρώ ενώ προωθείται η ιδιωτικοποίηση και άλλων δημόσιων οργανισμών (Ολυμπιακή, ΟΣΕ).
Ταυτόχρονα επιδίδεται στο σπορ της φοροεπιδρομής και βάζει στο στόχαστρό τις «προνομιούχες» οικονομικές τάξεις (χαμηλόμισθους, συνταξιούχους, ελευθεροεπαγγελματίες) προκειμένου να εξασφαλίσει μια κάποια ρευστότητα ώστε να διευκολύνει τις συμπαθείς τάξεις των τραπεζιτών και των βιομηχάνων.
Και ενώ όλα αυτά τα μέτρα υποτίθεται πως θα μας έδιναν μια ψευδαίσθηση ασφάλειας απέναντι στη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση, κάποιοι ενοχλητικοί αριθμοί κάνουν την εμφάνισή τους και μας καταστρέφουν την ειδυλλιακή εικόνα. Σύμφωνα με αυτούς παρατηρήθηκε: μείωση της παραγωγής στη μεταποίηση κατά 3% (Αύγουστος), μείωση στην οικοδομική δραστηριότητα κατά 18,5%, μείωση στις πωλήσεις των supermarket κατά 20% (Σεπτέμβριος), αύξηση του πληθωρισμού στο 4,6%, ανατιμήσεις προϊόντων κατά 12%. Ταυτόχρονα οι προβλέψεις για αύξηση της ανεργίας, ιδιαίτερα ανάμεσα στους νέους, για επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης και για οικονομικό μαρασμό πολλών μικρομεσαίων επιχειρήσεων δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για αποφυγή της οικονομικής κρίσης.
Και μέσα σε όλα αυτά οι τραπεζίτες αντιδρούν!!!
Αντιδρούν καθώς θεωρούν απαράδεκτη την εισβολή του κράτους στην διοίκηση των τραπεζών (συμμετοχή Κράτους στο Δ.Σ. των τραπεζών χωρίς δικαίωμα ψήφου!) και την έλλειψη εμπιστοσύνης στο δόγμα της ελεύθερης αγοράς και επιμένουν να τους χορηγηθεί το δώρο των 28 δις. ευρώ χωρίς καμία υποχρέωση από την πλευρά τους.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Αυτοί που απαιτούν χρηματική βοήθεια εδώ και τώρα είναι οι ίδιοι που: το 2007 είχαν αύξηση των κερδών τους κατά 65%, το 2006 έβγαλαν σε πλειστηριασμό 1.014 ακίνητα και το 2007 3.229 ακίνητα, δεν υπογράφουν τις κλαδικές συμβάσεις εργασίας και δεν δίνουν τις απαιτούμενες αυξήσεις στο εργαζόμενούς τους, παίρνουν τεράστια bonus για τις «αποδόσεις» τους και αρνούνται πλέον την σύμβαση με Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας για δανειοδότηση εργαζομένων και συνταξιούχων καθώς το περιθώριο κέρδους είναι χαμηλό.
Όσο συνεχίζουμε να καλλιεργούμε ένα κλίμα ασυδοσίας στον τομέα της οικονομίας, όσο δεν διεκδικούμε δυναμικά και αγωνιστικά τα αυτονόητα, όσο επιμένουμε στην απάθεια τόσο αυτές οι ληστρικές συμπεριφορές θα αναπαράγονται και θα κυριαρχούν στην οικονομική ζωή της χώρας.
Δεν πρόκειται, απλά για μια κρίση του νεοφιλελεύθερου μοντέλου ανάπτυξης αλλά για μια εγγενή κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, αποτέλεσμα της τεράστιας συσσώρευσης κεφαλαίου στα χέρια των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.
Σε αυτό το σημείο λοιπόν υπεισέρχονται οι ευθύνες της Αριστεράς. Ο ρόλος της για τη ριζική μετατόπιση του πολιτικού και οικονομικού σκηνικού προς μια άλλη κατεύθυνση είναι καθοριστικός. Η κοινωνία χρειάζεται μια οικονομία η οποία να λειτουργεί για τις ανάγκες της ίδιας και όχι της αγοράς.
Ένας άλλος κόσμος έχει αρχίσει να διαφαίνεται στον ορίζοντα. Με τον άνθρωπο πάνω από τα κέρδη. Ένας άλλος κόσμος που γίνεται καθημερινά όλο και πιο εφικτός…

Πανεπιστημιακές ή ΠανεπιστημιαΚΕΣ σπουδές ;;;

Πανεπιστημιακές ή ΠανεπιστημιαΚΕΣ σπουδές ;;;


Ο κ. Στυλιανίδης, όπως προκύπτει από την παρέμβασή του στη Σύνοδο των πρυτάνεων, το Σαββατοκύριακο(1/11, 2/11) στους Δελφούς, αρνήθηκε να συμμεριστεί ακόμα και την "έντονη ανησυχία" των πρυτάνεων "για την αποδοχή των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων των ΚΕΣ".
Στο ψήφισμά τους, οι πρυτάνεις εκφράζουν την αντίθεσή τους στην αναγνώριση των ΚΕΣ, δηλώνουν ότι "σύμφωνα με το άρθρο 16 του Συντάγματος", "δεν μπορεί να γίνουν αποδεκτές άλλες μεταλυκειακές, εκπαιδευτικού τύπου δομές", προειδοποιούν, μάλιστα ότι θα κινηθούν νομικά και πολιτικά με σκοπό, μεταξύ άλλων, "την αναθεώρηση της επίμαχης οδηγίας".

Ιδού τι απάντησε ο υπουργός:
- «Τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα πρέπει να αφήσουν πίσω φοβικά σύνδρομα και ιδεοληψίες.»

- «Θα υπάρξει απόλυτη ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας στο εθνικό δίκαιο. Βεβαίως, πάντοτε προσπαθούμε να κρατούμε δεξιοτεχνικά την ισορροπία μεταξύ του εθνικού Συντάγματος και του κοινοτικού δικαίου.» (το τελευταίο σημειωτέον έχει διαμορφωθεί μετά από τροπολογίες του βουλευτή της ΝΔ κ. Χατζηδάκη)


Ιδού και οι απαντήσεις μας σε όσα υποστηρίζονται από τους απολογητές των ΚΕΣ:
• “Η κυβέρνηση πιέζεται από την ΕΕ για την αναγνώριση των ΚΕΣ ειδικά τώρα με την επιβολή προστίμου στην Ελλάδα για τη μη υιοθέτηση της σχετικής κοινοτικής οδηγίας.”

Η κυβέρνηση βολεύεται από την πίεση της ΕΕ για την αναγνώριση των ΚΕΣ. Όμως ας θυμηθούμε ότι αυτός που ανακίνησε το θέμα σε επίπεδο ΕΕ είναι ο ευρωβουλευτής της ΝΔ κ. Χατζηδάκης. Άλλωστε έχει κάνει γνώστες και τις προθέσεις του για αναγνώριση αμερικάνικων κολεγίων για την οποία διόλου τον πίεσε η ΕΕ. Αλλά ας μην ξεχνάμε κιόλας ότι αιτία πίεσης είναι η κατάσταση που έστησε το ΠΑΣΟΚ δίνοντας άδειες λειτουργίας στα ΚΕΣ υπό τη σκέπη τότε του υπ. Εμπορίου.

• “Η αναγνώριση αφορά μόνο τα επαγγελματικά δικαιώματα και δεν παραβιάζει το αρ. 16”

Είναι πλέον σαφές ότι η διαδικασία αναγνώρισης επαγγελματικών δικαιωμάτων στα ΚΕΣ δεν αφορά μόνο τα επαγγελματικά δικαιώματα όπως διατείνεται η κυβέρνηση. Στην ουσία έρχεται, αναγνωρίζοντας τα κέντρα που δεν έχουν καθηγητές, υλικοτεχνική υποδομή και υποτυπώδες πρόγραμμα σπουδών ως εκπαιδευτικά ιδρύματα όπου δίνουν επαγγελματικά δικαιώματα. Σκοπεύει δηλαδή, να ολοκληρώσει ότι δεν κατάφερε η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ με την αναθεώρηση του άρθρου 16. Αυτές οι δομές θα παίξουν το ρόλο του μοχλού πίεσης και προς το δημόσιο πανεπιστήμιο με σκοπό να ευθυγραμμιστεί πλήρως με τις επιδιώξεις του κεφαλαίου για την εκπαίδευση και την εργασία.

• “Μετά την αναγνώριση των ΚΕΣ, το υπ. Παιδείας θα μπορεί να ασκεί έλεγχο σε αυτά”

Στο κοινοτικό δίκαιο, που διαμορφώθηκε μετά από τροπολογίες του βουλευτή της ΝΔ κ. Χατζηδάκη, είναι σαφές στο ότι τα κολέγια χορηγούν τίτλους σπουδών του ξένου πανεπιστημίου με το οποίο έχουν κάνει τη συμφωνία franchising και το πρόγραμμα σπουδών και το επίπεδο διδασκόντων αφορούν αποκλειστικά το κράτος μέλος όπου εδρεύει το ξένο πανεπιστήμιο. Οπότε ο όποιος έλεγχος περιορίζεται στην τήρηση της συμφωνίας του franchising.

• “Η αναγνώριση δίνει ελπίδα στους αποφοίτους των ΚΕΣ”

Κατανοούμε ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να χρησιμοποιήσει το εμπόριο ελπίδας που δημιουργούν οι αποκλεισμοί, οι ταξικοί εξεταστικοί φραγμοί και οι νεοφιλελεύθερες επιλογές στην εκπαίδευση. Θεωρούμε ότι η αναγνώριση των ΚΕΣ έρχεται να συμπιέσει προς τα κάτω την εργασιακή προοπτική όλων των αποφοίτων. Σίγουρα ούτε για τους αποφοίτους των ΚΕΣ τα αποτελέσματα θα είναι θετικά και το εργασιακό μέλλον προβλέπεται αμφίβολο και για αυτούς. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι περίπου 25.000 απόφοιτοι των ΚΕΣ που συνεχώς αυξάνονται αποτελούν στην ουσία θύματα των αποκλεισμών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αφού είναι εκείνοι που αποκλείστηκαν με το ταξικό φίλτρο της βάσης του 10.

Συνεπώς η αναγνώριση τέτοιων ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων ως ακαδημαϊκών ιδρυμάτων , παρακάμπτει ουσιαστικά όχι μόνο τις αποφάσεις των φοιτητικών συλλόγων και της πανεπιστημιακής κοινότητας, αλλά και τις ίδιες τις συνταγματικές διατάξεις όπως αυτές ορίζονται στο άρθρο 16. Έρχεται να συμπληρώσει το νόμο για το ΔΟΑΤΑΠ που εξισώνει τα 3ετή bachelor με τα 4ετή και 5ετή πτυχία σε μια κατεύθυνση διάσπασης των σπουδών και δημιουργίας 2 κύκλων κατά τη συνθήκη της Μπολόνια. Έτσι τα πανεπιστήμια οδηγούνται στη διάσπαση των σπουδών σε 2 κύκλους, αλλά και στην αναπροσαρμογή των γνωστικών αντικειμένων και των προγραμμάτων σπουδών στο υπερεξειδικευμένο πρότυπο των ΚΕΣ.

Η απάντηση μας είναι:

• Αναστολή των αδειών των ΚΕΣ που είναι παραρτήματα ξένων πανεπιστημίων
• Ελεύθερη πρόσβαση όλων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση χωρίς ταξικούς,κοινωνικούς,οικονομικούς,εξεταστικούς ή αλλούς φραγμους που συνεπάγεται την κατάργηση των Κ.Ε.Σ, ΙΕΚ με ταυτόχρονη αναβάθμιση των άλλων βαθμίδων εκπαίδευσης
• Δημιουργία δημόσιας και δωρεάν μεταλυκειακής βαθμίδας τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης
• Ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση που καταργεί τον διαχωρισμό ΑΕΙ και ΤΕΙ, που αναπαράγει συγκεκριμένες ιεραρχικές σχέσεις στην παραγωγή, και τελικά στην κοινωνία

ΟΛΟΙ/ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ, ΤΡΙΤΗ 20/5

ΟΛΟΙ/ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΡΙΤΗ 20/5

• ΝΑ ΜΗΝΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ, ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Ο ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ ΠΛΑΙΣΙΟ
• ΝΑ ΜΗΝ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ Η ΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΟΔΗΓΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΣ ΚΑΙ Ο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ
• ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ

ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ

Τρίτη 20 Μάη

Αμφ. Α Ώρα 13:00

ΕΙΠΑΤΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ;

Αναρωτιόμαστε αν τα παιδιά της ΠΚΣ και της ΚΝΕ έχουν αρχές και είπαν παρακαλώ στο ευχαριστώ της κυβέρνησης. Την Παρασκευή στις 16/05 ο υπουργός παιδείας κ. Στυλιανίδης ευχαρίστησε το ΚΚΕ για τη στάση που κρατάει μέσα στα πανεπιστήμια και δεν ξεσηκώνει αντιδράσεις ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Έκπληξη μας προκάλεσε, η αλήθεια είναι, η στάση της Κομουνιστικής Νεολαίας με τις κατηγορίες που εξαπέλυσε στις δυνάμεις τις Αριστερής Ενότητας για τις κινητοποιήσεις. Περιμέναμε από την ΠΚΣ και την ΚΝΕ να είναι δίπλα μας σ’ αυτόν τον αγώνα και να μην εξαπολύει κατηγορίες στις υπόλοιπες δυνάμεις της αριστεράς επαναλαμβάνοντας τα λάθη του παρελθόντος. Γιατί τον τελευταίο καιρό με την πρακτική της μόνο αυτό δεν κάνει. ΑΣΟΕΕ:Ο πρύτανης με φασιστικό τρόπο μας αφαιρεί τα ταμπλό και απαγορεύει την αφισοκόλληση, ουσιαστικά καταπατώντας κάθε έννοια ασύλου και ελεύθερης διακίνησης ιδεών. Ο σύλλογος φοιτητών αποφασίζει κατάληψη της πρυτανείας ως ένδειξη διαμαρτυρίας. Οι μόνοι που διαφωνούν είναι η κυβερνητική παράταξη της ΔΑΠ και… η ΠΚΣ. Νομική Αθήνας: Η ΠΚΣ αποχωρεί από την Γενική Συνέλευση, σπάει την απαρτία, ματαιώνοντας τη συνέλευση, τη στιγμή που στις 25 του μήνα η Γ.Σ. Τμήματος συζητά την εφαρμογή του εσωτερικού κανονισμού. Να θυμίσουμε ότι το Μάη-Ιούνη του 2006 τον καιρό των μεγάλων κινητοποιήσεων η ΠΚΣ ήταν απέναντι από το πανεκπαιδευτικό κίνημα είτε κατεβάζοντας δικά της πλαίσια είτε απέχοντας από τις Γ.Σ.. Φαίνεται ότι οι κινητοποιήσεις τρομάζουν την ΠΚΣ όσο και την κυβέρνηση και επιλέγουν το δρόμο της περιχαράκωσης. Όμως, θα καταλάβουν ότι αυτός ο δρόμος δεν οδηγεί πουθενά. Συνάδελφοι από την ΠΚΣ πρέπει να καταλάβετε ότι για να έχει αποτελεσματικότητα ο αγώνας θα πρέπει να κινηθούμε ενωτικά και να αντιπαρατεθούμε ολομέτωπα σε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και τα φερέφωνα τους στις σχολές.

ΟΛΟΙ-ΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 20/05

Οι εξελίξεις το τελευταίο διάστημα τόσο στον χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, όσο και στην ΑΣΟΕΕ ειδικότερα δεν αφήνουν κανένα περιθώριο παρερμηνείας σε σχέση με την προσπάθεια της κυβέρνησης να προωθήσει την αντιδραστική της αναδιάρθρωση στο χώρο της παιδείας. Αυτό φανερώνουν άλλωστε τόσο οι δηλώσεις του υπουργού παιδείας σχετικά με την αναγκαιότητα ύπαρξης ιδιωτικών πανεπιστημίων, όσο και οι κινήσεις της κυβέρνησης στο θέμα αυτό (προώθηση εσωτερικού κανονισμού λειτουργίας, ισότιμη Πανεπιστημίων με ΚΕΣ)

Ο Πρύτανης της ΑΣΟΕΕ μάλιστα φρόντισε να προχωρήσει ένα βήμα περισσότερο και στην προσπάθειά του να δώσει τα διαπιστευτήριά του στην κυβέρνηση παραβίασε κάθε έννοια ασύλου και ελευθερίας της έκφρασης αφαιρώντας με τρόπο αυταρχικό και προκλητικό το σύνολο των ταμπλό των φοιτητικών παρατάξεων και σχημάτων θέλοντας να φιμώσει έτσι τον φοιτητικό συνδικαλισμό. Συνοδοιπόρους στην προσπάθειά του αυτή βρήκε τους καθηγητές οι οποίοι προέβησαν στη συλλογική τιμωρία της αποχής σαν απάντηση στη διαμαρτυρία των φοιτητών.

Απέναντι στις ενέργειες αυτές ο φοιτητικός σύλλογος απάντησε δυναμικά τόσο με την παράσταση διαμαρτυρίας στη Σύγκλητο, όσο και με την συμβολική κατάληψη της Πρυτανείας και του Κέντρου Οικονομικών Ερευνών μέχρι την επιστροφή των ταμπλό.

Παράλληλα αντιλαμβανόμενοι την αναγκαιότητα να πραγματοποιηθεί Γενική Συνέλευση προκειμένου να τοποθετηθεί ο Φοιτητικός Σύλλογος σε σχέση με τα τελευταία γεγονότα καλούσαμε σε Γενική Συνέλευση την Τετάρτη 14/5 παρά την άρνηση των ΔΑΠ, ΠΑΣΠ, ΠΚΣ οι οποίες σαμπόταραν την προσπάθεια με αποτέλεσμα την απομαζικοποίησή της. Η άρνηση αυτή των τριών μεγάλων παρατάξεων να συμμετάσχουν στη Γ.Σ. καθώς και υποκριτικές δικαιολογίες τους, φανερώνουν τον πραγματικό τους ρόλο μέσα στη σχολή.

Η ΠΑΣΠ στην προσπάθειά της να αποφύγει την εμπλοκή της σε μια προσπάθεια ανασύστασης του Φοιτητικού Κινήματος, σαν «συνεπής» πρώτη δύναμη κρύφτηκε πίσω από το δάχτυλό της και έβαλέ ως προϋπόθεση της συμμετοχής της τη συμφωνία των αριστερών παρατάξεων (συμπεριλαμβανομένης της ΠΚΣ!!!!!!) . Στην ουσία όπως και 2 χρόνια πριν η ΠΑΣΠ αντιστέκεται μέχρι τη στιγμή που μην μπορώντας να κάνει αλλιώς και ακολουθώντας τις εξελίξεις θα συρθεί σε ένα ενωτικό πλαίσιο.

Από την άλλη πλευρά η ΠΚΣ παίζοντας το παιχνίδι της κυβέρνησης όχι μόνο αρνήθηκε την συμμετοχή της στη Γ.Σ., αλλά κατήγγειλε! την στάση των σχημάτων της ΑΡΕΝΑ και των ΕΑΑΚ σε σχέση με την στάση τους όσον αφορά το θέμα των ταμπλό. Μάλιστα ο συνάδελφος της ΠΚΣ που κλήθηκε να τοποθετηθεί στο ανοιχτό Δ.Σ. για Γ.Σ. την Δευτέρα 19/5 και συμμετοχή στην πανεκπαιδευτική πορεία της Πέμπτης (έχοντας προφανώς παρεμβολές στη γραμμή με Περισσό) δήλωσε πως δεν συμμετέχει σε απεργία που καλεί η ξεπουλημένη ΠΟΣΔΕΠ (και την οποία δεν ήξερε ότι έχει υπογράψει και το ΚΚΕ!!!!!!!). Προφανώς η στάση αυτή της ΠΚΣ δεν μπορεί να ειδωθεί απομονωμένη, αλλά σε πλήρη συνάρτηση με την διασπαστική και αντιδραστική τακτική της ΠΚΣ και σε άλλες σχολές όπως της Νομικής όπου η αποχώρηση της ΠΚΣ από την Γ.Σ. την οδήγησε σε αποτυχία.

Τέλος για την ΔΑΠ ο μόνος τρόπος να δεχτεί τη συμμετοχή της σε Γ.Σ. ήταν αν αυτή πραγματοποιούνταν στη Μύκονο.

Εμείς ως ΑΡΕΝΑ θα απαντήσουμε δυναμικά απέναντι σε κάθε προσπάθεια της κυβέρνησης για προώθηση της αντιδραστικής της αναδιάρθρωσης στο χώρο της παιδείας και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για ένα Δημόσιο και Δωρεάν Πανεπιστήμιο.

Σχετικά με την απόφαση των μελών ΔΕΠ ΑΣΟΕΕ

Με μεγάλο ενδιαφέρον διαβάσαμε στην απόφαση του συλλόγου ΔΕΠ πως η σχολή έχει γίνει άγρια δύση, όπου «ανεξέλεγκτες ομάδες» ασκούν βία στους καθηγητές, εκβιάζουν και πολλά άλλα τέτοια. Όμως είναι αυτή η αλήθεια; Εδώ και περισσότερα από 2 χρόνια, ζητάμε από τα συλλογικά όργανα του πανεπιστήμιου να τοποθετηθούν πάνω στα πολύ σημαντικά νομοθετήματα της κυβέρνησης για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η αναθεώρηση του άρθρου 16, ο νόμος πλαίσιο, ο εσωτερικός κανονισμός, η αξιολόγηση, οι πιστωτικές μονάδες και τόσα άλλα, αλλάζουν εντελώς το πανεπιστήμιο και είναι απαράδεκτο τα όργανα συνδιοίκησης της σχολής να αποφεύγουν συστηματικά να τοποθετηθούν πάνω σε αυτά. Δεν «νοούνται πανεπιστημιακοί δάσκαλοι» που να αρνούνται να συζητήσουν με τους φοιτητές σε μια ανοιχτή διαδικασία για τα ζητήματα της σχολής. Επίσης δε «νοούνται πανεπιστημιακοί δάσκαλοι» που να απαντούν στις αγωνίες των φοιτητών με αποχές και καταγγελίες και να βλέπουν στις κινήσεις των φοιτητών «βία» και όχι τα αιτήματά τους.

Εμείς ως ΑΡΕΝΑ, δε θεωρούμε ότι οι καθηγητές είναι κάτι το ενιαίο που a priori είναι απέναντι στους αγώνες και τα συμφέροντα των φοιτητών. Όμως οι κινήσεις των περισσότερων μελών ΔΕΠ δεν βοηθούν στο να χτιστούν γέφυρες ούτως ώστε να μπορέσουν από κοινού φοιτητές και καθηγητές να αποκρούσουν την επίθεση της κυβέρνησης στο Δημόσιο και Δωρεάν Πανεπιστήμιο.

Αφισοκολλώντας την πρυτανεία…

Τελικά η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση δεν έχει πεθάνει ακόμα. Ο νέος πρύτανης συνεχίζοντας στο «λαμπρό» δρόμο του προκατόχου του, προσπαθεί να εφαρμόσει πιστά τα σχέδια της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας για τα Πανεπιστήμια.

Στη προσπάθεια του αυτή έχει υιοθετήσει μεθόδους οι οποίες μόνο ως δημοκρατικές δεν μπορούν να χαρακτηριστούν. Η τελευταία εξ αυτών ήταν η «απαγωγή» των ταμπλό των παρατάξεων και των σχημάτων μέσα στο Πάσχα με την απουσία των φοιτητών. Οι πρυτανικές αρχές στην προσπάθεια τους να δικαιολογήσουν την αυθαίρετη και αυταρχική ενέργεια τους προέβαλαν αρχικά το ψευδές επιχείρημα ότι αυτή πραγματοποιήθηκε ύστερα από απόφαση της Συγκλήτου. Όταν το επιχείρημα αυτό αποδείχθηκε έωλο, πραγματοποιήθηκε έκτακτη Σύγκλητος προκειμένου να διορθωθούν τα κακώς κείμενα. Παρ’ όλα αυτά και σ’ αυτή τη Σύγκλητο ο πρύτανης φάνηκε αδιάλλακτος απέναντι στις προτάσεις των φοιτητών αρνούμενος να παραδώσει τα ταμπλό στις φοιτητικές παρατάξεις προβάλλοντας το επιχείρημα ότι αποτελούν κίνδυνο για τους φοιτητές σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Όμως ο κ. Πραστάκος αγνοεί ότι στην πραγματικότητα σ’ ένα κτίριο περιορισμένης χωρητικότητας φοιτούν περισσότεροι από 8.000 φοιτητές και ότι δεν υπάρχει σύστημα πυρασφάλειας.

Η ενέργεια αυτή του πρύτανη δεν μπορεί να ιδωθεί αποκομμένη από το σύνολο των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων που προωθούνται στα ελληνικά πανεπιστήμια, καθώς με αυτό τον τρόπο δεν πλήττεται μόνο ο φοιτητικός συνδικαλισμός αλλά καταστρατηγείται η ίδια η έννοια του ασύλου και η ελεύθερη έκφραση ιδεών και πρακτικών την οποία αυτό πρεσβεύει. Γίνεται ακόμα προσπάθεια στην κατεύθυνση της πειθάρχησης του φοιτητικού συλλόγου και απαξίωσης των συλλογικών οργάνων και της λειτουργίας τους. Οι πρακτικές αυτές αποσκοπούν στην εμπέδωση του νόμου πλαισίου και της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης στο σύνολό της εντός του πανεπιστημίου με έμμεσο τρόπο αφού έχει αποτύχει η εφαρμογή του με την αντίσταση των φοιτητών. Οι υπαίτιοι αυτών των λογικών και των πρακτικών θα συναντήσουν την σθεναρή και αποφασιστική αντίδραση του συνόλου της φοιτητικής κοινότητας η οποία με την ενωτική της δράση και πέρα από πρακτικές διασπαστικές θα αποτρέψει για άλλη μια φορά την επίθεση που δέχεται το ελληνικό πανεπιστήμιο.

Η Α.Ρ.ΕΝ.Α. ζητά την άμεση επιστροφή των «απαχθέντων» ταμπλό. Τα ταμπλό είναι χώρος έκφρασης της πολιτικής μας αντίληψης και δεν πρόκειται να τα χαρίσουμε πουθενά και σε κανέναν. Βεβαίως σε καμία περίπτωση δε λέμε πως παραγνωρίζουμε ότι η κατάσταση, κυρίως στις γραμματείες, ήταν προβληματική από τα πολλά ταμπλό και γενικά θα θέλαμε να ακούσουμε τη γνώμη και των υπολοίπων μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας πάνω σε αυτό. Όμως δεν πρόκειται να δεχθούμε τον εκβιασμό του πρύτανη και τις πιέσεις της αυταρχικής συμπεριφοράς του. Να επιστραφούν τα ταμπλό και ο φοιτητικός σύλλογος θα φροντίσει για αναδιάταξη των ταμπλό.

Η Α.Ρ.ΕΝ.Α. επιλέγει τον ενωτικό τρόπο δράσης σε οποιαδήποτε αντιδραστική μεταρρύθμιση και σε όποια λογική μας επιβάλλουν για μια στείρα γνώση

Μέσα σε μια σχολή που μας πνίγει διαλέγουμε τον δρόμο της αμφισβήτησης.

ΟΤΑΝ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ...

Αμφιθέατρο Α … Γεμάτο κόσμο … Καπνογόνα ανάβουν … Καθίσματα σπάνε … «Περίεργα» συνθήματα ακούγονται … Μάλλον κάποιοι συγκρίνουν τον ανδρισμό τους με τον άσχημο αυτό τρόπο … Μήπως γίνεται συνέλευση ? Δεν υπάρχει περίπτωση γιατί ποτέ άλλοτε οι συνελεύσεις δεν γίνονταν μέσα σε αυτό το απολιτικό κλίμα όπου υπερισχύει ο καλύτερος οπαδός δηλαδή αυτός που φωνάζει και βρίζει περισσότερο .Και όμως είναι η τιμημένη καταμέτρηση της ασοεε , αυτό το πανηγυράκι που τόσο περιμένουν οι δυο μεγάλες παρατάξεις για να μπορέσουν να ξεσπάσουν και να βγάλουν το μίσος που υπάρχει ανάμεσα τους . Ένα μίσος το οποίο έχει πολύ βαθύτερες αιτίες και εκτονώνεται και από τις δύο πλευρές με τέτοιου είδους εκδηλώσεις .

Για εμάς την α.ρ.εν.α , η εκλογική αναμέτρηση είχε θετική έκβαση καθώς καταφέραμε να εξασφαλίσουμε μια έδρα στην σύγκλητο που μπορεί να αποτελέσει ένα όχημα για τον καλύτερο συντονισμό του φοιτητικού συλλόγου ώστε να μπορούμε μέσα από συλλογικές διαδικασίες να πετυχαίνουμε νίκες . Όμως εμείς δεν μένουμε εκεί, αφού όπως λέγαμε και πριν από τις εκλογές δεν τρέφουμε αυταπάτες για τις εκλογές και τον ρόλο τους. Ξέρουμε ότι τα πράγματα στην καθημερινή φοιτητική μας ζωή δεν πρόκειται να αλλάξουν επειδή η α.ρ.εν.α κατάφερε να πάρει 5.84 % . Η κατάσταση του πανεπιστημίου είναι απογοητευτική και η συγκυρία ακόμη πιο κρίσιμη . Τώρα θα πρέπει να παλέψουμε για τα κεκτημένα μας , που οι προηγούμενες γενιές με τόσες θυσίες κατάφεραν να κατακτήσουν αλλά και να μην περιοριστούμε σε μια αμυντική και ηττοπαθή στάση . Θα πρέπει ,δυναμικά , να παλέψουμε συλλογικά για τα απλά και καθημερινά που όμως μπορούν να δώσουν ποιοτική αναβάθμιση στις σπουδές μας . Σπουδές οι οποίες θα διακρίνονται από τις αξίες της αριστεράς για ένα πανεπιστήμιο δημόσιο ελεύθερο και κοινωνικό .

Το διακύβευμα είναι να καταφέρουμε να ανατρέψουμε την κυρίαρχη ιδεολογία που θέλει να αναπτύσσονται κάθε λογής πελατειακές σχέσεις μεταξύ παρατάξεων και φοιτητών χωρίς να λείπουν από το παιχνίδι ένα μεγάλο μέρος καθηγητών . Η κυρίαρχη ιδεολογία προωθείται από την ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ που αντιλαμβάνονται τους φοιτητές ως το μέσο της αύξησης της εκλογικής τους δύναμης και όχι ως σκεπτόμενους ανθρώπους με πολιτική βούληση και δράση . Εμείς αντίθετα επιλέγουμε το δρόμο της αντίστασης , ο οποίος δρόμος περνά από την μη εφαρμογή του εσωτερικού κανονισμού , την πλήρη ανατροπή των σχεδίων των μεγάλων συμφερόντων για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων ,την σύγκρουση με οποιαδήποτε προσπάθειας ισοτίμισης των πτυχίων μας με 3χρονα bachelor του εξωτερικού , καθώς και σε κάθε μορφή εντατικοποίησης των σπουδών που θα κάνει το πανεπιστήμιο να λειτουργεί με όρους με τους οποίους τελείται η παραγωγική διαδικασία σήμερα . Η μάχη αυτή είναι μια μάχη που δίνεται και θα δίνεται μέσα και έξω από το πανεπιστήμιο στους χώρους εργασίας όπου εμείς ως νέοι θα στερούμαστε βασικών εργασιακών δικαιωμάτων των προηγούμενων γενιών όπως η ασφάλιση και το 8ωρο .

Όλα τα παραπάνω όμως για να μην μείνουν μια ακόμα θεωρία απαιτούν την ενεργό συμμετοχή και δράση όλων εμάς που βλέπουμε πολύ πιο ουσιώδη προβλήματα στην καθημερινότητα μας από την τοποθέτηση πράσινου στην στέγη ή την πεζοδρόμηση της μαυροματέων .Γιατί μόνο όταν αγωνιζόμαστε συλλογικά μπορούμε να πετύχουμε ένα ελεύθερο πανεπιστήμιο σε μια ελεύθερη κοινωνία .

Α.Ρ.ΕΝ.Α
...ποτέ ξανά μέσα στο κλουβί...

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΑΣΟΕΕ 2008

ΨΗΦΙΣΑΝ: 5.275
ΕΓΚΥΡΑ: 5.207
ΑΚΥΡΑ: 68
ΛΕΥΚΑ: 0

ΠΑΣΠ: 2.096 (40,3%)

ΔΑΠ: 1.929 (37,0%)

ΠΚΣ: 499 (9,6%)

Α.Ρ.ΕΝ.Α: 304 (5,8%)
ΕΑΑΚ: 273 (5,2%)
ΦΑΝΚΙ: 87 (1,7%)
ΑΓ. ΚΙΝΗΣΕΙΣ: 19 (0,4%)


Σύνθεση νέου Δ.Σ : ΠΑΣΠ 4 έδρες, ΔΑΠ 4 έδρες, ΠΚΣ 1 έδρα, Α.Ρ.ΕΝ.Α 1 έδρα, ΕΑΑΚ 1 έδρα

ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΙΗΜΕΡΟΥ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ

Η απόφαση της δεύτερης πανελλαδικής συνάντησης της Αριστερής Ενότητας.
http://www.box.net/shared/cjv7w586cs

"Από το Μάη του '68, εώς το Μάρτιο του 2008"

Πέμπτη 3 Απρίλη

Εκδήλωση-Συζήτηση στο πλαίσιο του 3ημέρου φεστιβάλ της Α.Ρ.ΕΝ.Α.

«Από το Μάη του ’68, έως το Μάρτιο του 2008»

Ομιλητές:

Νάντια Βαλαβάνη (συγγραφέας)

Γιάννης Μηλιός (καθηγητής ΕΜΠ)

Αλέξης Τσίπρας (πρόεδρος ΣΥΝ)

Αμφ. Δεριγνύ, ώρα 15:00

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ, ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ!

Ιλουστρασιόν φυλλάδια, παραφύλλαδια, σημειώσεις, προγράμματα, cd, dvd, μπουζούκια, ανακοινώσεις για τα πάντα και φυσικά τσακωμοί. Μα, τι συμβαίνει; Ναι, έρχεται στην σχολή μας το τσίρκο της προεκλογικής περιόδου με τους όρους της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ....
Στο παρακάτω link μπορείτε να βρείτε το υπόλοιπο κείμενο της Α.Ρ.ΕΝ.Α για τις εκλογές
http://www.box.net/shared/vfclpnpr4g

ΥΠΟΓΕΙΟ ΜΕ ΘΕΑ ΤΕΥΧΟΣ 4

Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να κατεβάσετε το τέταρτο τεύχος του περιοδικού της Α.Ρ.ΕΝ.Α "Υπόγειο Με Θέα".
http://www.box.net/shared/hklcnxocgs

ΥΠΟΓΕΙΟ ΜΕ ΘΕΑ ΤΕΥΧΟΣ 3

Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να κατεβάσετε το τρίτο τεύχος του περιοδικου της Α.Ρ.ΕΝ.Α "Υπόγειο Με Θέα"
http://www.box.net/shared/ef8ybjeuco

3ΗΜΕΡΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ Α.Ρ.ΕΝ.Α 1/2/3 ΑΠΡΙΛΗ

3ΗΜΕΡΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΡΕΝΑ 1,2,3 Απρίλη

“40 χρόνια από το Μάη του ‘68”

Στο ισόγειο της σχολής, απέναντι από το αμφ. Β
Εκθέσεις φωτογραφίας, σκίτσων, συνθημάτων και αφισών από το Μάη. Έκθεση Βιβλίου, προβολή βίντεο.

Τρίτη 1 Απρίλη
Προβολή ταινίας: «Πριν από την επανάσταση» του Bernando Bertolucci

Τετάρτη 2 Απρίλη

Προβολή ταινίας: «Φράουλες και αίμα» του Κεν Λόουτς

Πέμπτη 3 Απρίλη

Εκδήλωση-Συζήτηση
«Από το Μάη του ’68, έως το Μάρτιο του 2008»
Ομιλητές:

Νάντια Βαλαβάνη (συγγραφέας)

Γιάννης Μηλιός (καθηγητής ΕΜΠ)
Αλέξης Τσίπρας (πρόεδρος ΣΥΝ)

Αμφ. Δεριγνύ, ώρα 15:00

21:00 Θερινό σινεμά στο προαύλιο της σχολής: «Οι ονειροπόλοι» του

Bernardo Bertolucci.

Α.Ρ.ΕΝ.Α

Αυτόνομη Ριζοσπαστική ΕΝότητα Ασοεε

Απλή συνταγή για δημοκρατικές εκλογές...

ΣΥΛΛΟΓΗ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΟ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ
ΣΥΛΛΟΓΗ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ (online petition)
http://www.petitiononline.com/syn0803/petition.html

Όλο το προηγούμενο διάστημα αγωνιστήκαμε μέσα από τα συνδικάτα μας. συμμετείχαμε στις απεργίες και τις κινητοποιήσεις των κλάδων μας κάναμε σαφές πως δεν θα αφήσουμε να περάσει η διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος.
Η κυβέρνηση κάνει πως δεν καταλαβαίνει αγνοώντας τους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους που βρέθηκαν στον δρόμο στα μεγαλειώδη συλλαλητήρια της Τετάρτης 19 Μαρτίου και προκαλώντας τελικά το λαϊκό αίσθημα.
Με αυτό το κείμενο στηρίζουμε την πρωτοβουλία για διενέργεια δημοψηφίσματος και καλούμε την, τόσο σίγουρη για τον εαυτό της, κυβέρνηση να παγώσει την διαδικασία όπως προβλέπει το Σύνταγμα και να θέσει το νομοσχέδιο στην κρίση του λαού.
Ο αγώνας αυτός πρέπει να έχει νικητήκι αυτό είναι υπόθεση και ευθύνη όλων μας.

ΠΚΣ:
Πανσπουδαστική Κινέζικη Συνεργασία

Τα παιδιά της ΠΚΣ, ετοιμάζονται για τους ολυμπιακούς αγώνες του Πεκίνου (βλέπετε θεωρούν σοσιαλιστικό το καθεστώς εκεί και το τιμούν…)

Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί ο υπερβάλλον ζήλος που δείχνουν τις τελευταίες μέρες μέσα στη σχολή. Και η προπόνηση είναι σκληρή. Σκίσιμο αφισών (κατά προτίμηση της ΑΡΕΝΑ), τραμπουκισμός (κατά προτίμηση των αριστερών), ψέματα (εννοείται εναντίον των αριστερών δυνάμεων και κυρίως της ΑΡΕΝΑ) και πολλοί τόνοι τεστοστερόνης εκλύονται καθημερινά από τους «σκληρούς της ΠΚΣ».

Μόνο έτσι εξηγείται η νοοτροπία της ΠΚΣ να εντοπίζει τους εχθρούς της στο εσωτερικό της αριστεράς και να προσπαθεί ακόμα και να τους εξοντώσει. Κάθε πρωί μας σκίζουν επιδεικτικά τις αφίσες και μας βρίζουν με τη δικαιολογία ότι είμαστε τσιράκια της αστικής τάξης! Βλέπετε, το αδελφό καθεστώς της Κίνας (μην ξεχνάτε ότι το ΚΚΕ είναι αδελφό κόμμα με τον κυβερνών «Κομμουνιστικό» Κόμμα Κίνας) τους έχει διδάξει πολλά σε αυτό: οι διαφωνούντες εκτελούνται χωρίς δεύτερη σκέψη. Όπως και αυτοί που διαμαρτύρονται επειδή δουλεύουν μόλις 14 ώρες την ημέρα για 0,50€.

Έτσι εξηγούνται και τα δεκάδες ψέματα που ακούμε καθημερινά για την ΑΡΕΝΑ. Από το ότι η ΑΡΕΝΑ ψήφισε αύξηση 0,77 λεπτά την μέρα, μέχρι ότι είναι με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Αυτή είναι η λεγόμενη Γκαιμπελίστικη προπαγάνδα. Δηλαδή ρίχνε ρίχνε λάσπη, στο τέλος κάτι θα μείνει. Είναι μια προσπάθεια να βγάλεις τρελούς όλους τους άλλους για να αποδείξεις ότι είσαι λογικός…

Συνάδελφοι της ΠΚΣ: Κατανοούμε τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεστε, όμως πιστέψτε μας, είναι πολύ πιο σημαντικό να ανατρέψουμε το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, να σταματήσουμε την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, παρά να παίζουμε μικροπολιτικά παιχνίδια.

Εμείς θέλουμε να δίνουμε μαζί μάχες, αλλά και η υπομονή μας έχει όρια. Και τα έχετε ξεπεράσει. Συμπεριφέρεστε ως εχθροί της ελευθερίας και δίνετε το καλύτερο χέρι βοηθείας στην κυβέρνηση, αφου αποπροσανατολίζεται τον κόσμο από τα σημαντικά θέματα. Δε θα σας επιτρέψουμε να το συνεχίσετε.
Ο κόσμος της αριστεράς θέλει να αλλάξει τους συσχετισμούς στην κοινωνία και στο πανεπιστήμιο και όχι στο εσωτερικό της αριστεράς. Ο κόσμος της αριστεράς δεν έχει καμία σχέση με τραμπούκους και λασπολόγους.
Καλούμε τους υποστηρικτές της ΠΚΣ να δώσουν την απάντηση που οφείλουν να δώσουν ως αριστεροί και αριστερές, να τιμωρήσουν αυτήν την πολιτική γραμμή και να έρθουν μαζί μας για να αγωνιστούμε και να νικήσουμε!

"Ιεροσυλία!!! Μιλούν για δημοψήφισμα στο ναό της δημοκρατίας!"

Μέσα: Ο εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας ωρύεται περί κατάλυσης της κοινοβουλευτικής τάξης ενώ οι βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης κοιτιούνται με αμηχανία.
Έξω: Σύσσωμη η κοινωνία στους δρόμους διεκδικεί τα ... αυτονόητα, πραγματοποιώντας τα δυναμικότερα συλλαλητήρια και τις μαζικότερες απεργίες των τελευταίων χρόνων.
Μα τι γίνεται;;; Η κυβέρνηση, που κάνοντας ένα βήμα παραπέρα στην απορρυθμιστική της πολιτική ετοιμάζεται να καταλύσει κάθε έννοια κοινωνικού κεκτημένου στον ασφαλιστικό τομέα, αποκαλεί ιεροσυλία προς την κοινοβουλευτική δημοκρατία την πρόταση της αντιπολίτευσης για δημοψήφισμα.
Κι όμως, το σύνταγμα προβλέπει πως νομοθετικά μέτρα που επισύρουν την αντίθεση της κοινωνικής πλειοψηφίας (κοιτάξτε επιτέλους έξω από το παράθυρο!!! ) μπορούν και, καθ’ ημάς, πρέπει να παραπέμπονται σε μια τέτοια διαδικασία η οποία αποτελεί και το τελευταίο κοινωνικό ανάχωμα απέναντι σε ανάλογες αντιλαϊκές πολιτικές.
Διατυπώνεται λοιπόν το επιχείρημα πως δεν είναι δυνατόν ένα νομοθέτημα όπως το ασφαλιστικό,με τις δεκάδες υποπεριπτώσεις να τεθεί σε δημοψηφισματικού χαρακτήρα κάλπη καθώς δεν γίνεται να απαντηθεί με ένα ‘’ναι’’ ή ένα ‘’όχι’’.
Ίσως το επιχείρημα αυτό να είχε βάση αν οι ενστάσεις αφορούσαν σε κάποια μόνο τμήματα του νομοσχεδίου. Εδώ όμως πρόκειται για τη γενική κατεύθυνση,για την ίδια του τη φιλοσοφία.Επ’ αυτού διατυπώνεται η μείζων αντίδραση από τους πολίτες.Κι αυτό,ναι,μπορεί να απαντηθεί με ένα ‘’ναι’’ ή με ένα ‘’όχι’’.
Μέσα από το αίτημα για δημοψήφισμα διαφαίνεται όχι μόνο η αντίθεση του κόσμου στο νομοσχέδιο αλλά και η επιθυμία του να εκφράσει και να αποστείλει μηνύματα εν γένει έναντια στις κυβερνητικές διαθέσεις. Περικλείεται, ακόμη , η επιθυμία του να έχει λόγο αμεσοδημοκρατικά για ζητήματα που αφορούν την καθημερινή του ζωή .
Κλείνοντας , τέτοιες πολιτικές νεοφιλελεύθερου χαρακτήρα οι οποίες στερούν από τους εργαζομένους βασικά και θεμελιώδη δικαιώματα όπως αυτό της ασφάλισης και παροχής ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης (ιδίως στους νέους) αφήνοντας ανέγγυχτες την εισφοροδιαφυγή και την αυθαιρεσία της εργοδοσίας δεν μπορούν παρά να είναι απορριπτέες. Γι ’αυτό και τέτοιες ‘’μεταρρυθμίσεις θα καταρρεύσουν ή μέσω δημοψηφίσματος ή στους δρόμους!

ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ

Φαντάζεστε την εικόνα ενός φοιτητή που θα περιφέρεται ανάμεσα στους πάγκους της Διονυσίου Αρεοπαγίτου ,με μια λίστα συγγραμμάτων στο χέρι ,ψάχνοντας για κάποιο βιβλίο του Μπαλτά ή του Μπήτρου και παρακαλώντας για έκπτωση? Ανέκδοτο ή σενάριο επιστημονικής φαντασίας? Δυστυχώς ,τίποτα από τα δύο…
Και να πως ο περιβόητος νόμος πλαίσιο μπαίνει πλέον στη ζωή μας!!! Μετά από δυο χρόνια επαναλαμβανόμενης χυλόπιτας και αλλεπάλληλων νικών της ακαδημαϊκής κοινότητας απέναντι στις ‘’μεταρρυθμιστικές’’ ορέξεις της Νέας Δημοκρατίας ,η κυβέρνηση ,ως άλλη Ιουλιέττα ρίχνει τα μαλλιά της από το μπαλκόνι της Ρηγίλλης προκειμένου ο Νόμος Πλαίσιο να μπει από το παράθυρο. Πως? Μέσω των Γενικών Συνελεύσεων των επιμέρους τμημάτων.
Τέρμα τα αστεία όμως ,γιατί τα πράγματα είναι σοβαρά .Ειδικά στο πανεπιστήμιό μας. Η αρχή έγινε με μια εγκύκλιο του γνωστού-αγνώστου Υπουργείου για κατάργηση της χορήγησης όσων συγγραμμάτων θεωρούνται ακριβά-αλήθεια ,πως μπορείς να υπολογίσεις την αξία ενός βιβλίου?
Ο νέος νόμος προβλέπει τη δωρεάν διανομή ενός και μόνο συγγράμματος-φτηνού εννοείται- από μια λίστα τριών προεπιλεγμένων από τον καθηγητή ,τα οποία θα καλύπτουν την ίδια ύλη. Οι άμεσα ενδιαφερόμενοι για κάποιο άλλο εκ των τριών θα πρέπει να το πληρώσουν από την τσέπη τους. Το ίδιο ισχύει και για οποιοδήποτε άλλο βιβλίο ενδεχομένως χρειαστεί ο φοιτητής όπως βιβλίο ασκήσεων ή ακόμα και δεύτερο σύγγραμμα λόγω του μεγέθους της ύλης. Επιπλέον δεν επιτρέπεται η δωρεάν διανομή περισσότερων βιβλίων από τα μαθήματα που χρωστάει κάποιος για το πτυχίο. Παράδειγμα των επιπτώσεων του τελευταίου μέτρου είναι το τμήμα Οικονομικών Επιστημών όπου οι θέλοντες να απαλλαγούν από ένα χαμηλό βαθμό σε μάθημα επιλογής δηλώνοντας κάποιο άλλο στη θέση του, δεν θα μπορούν πλέον πρακτικά να το κάνουν καθώς δε θα δικαιούνται το ανάλογο βιβλίο.
.Όλα τα παραπάνω επιχειρείται να περάσουν ως επιμέρους διατάξεις ,μέσω των Γ.Σ (πολλές φορές παρά την απουσία τους από την ημερήσια διάταξη) με την πλήρη ανοχή, συναίνεση και υποστήριξη της ΔΑΠ! Σειρά έχουν η αξιολόγηση ,ο εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας ,οι πιστωτικές μονάδες ,ο περιορισμός του ασύλου και η εν τέλει μετατροπή του Δημοσίου Πανεπιστημίου σε ιδιωτική επιχείρηση.
Η θέση της ΑΡΕΝΑ είναι αδιαπραγμάτευτη! Δεν πρόκειται ποτέ να συναινέσουμε στην εφαρμογή οποιασδήποτε διάταξης που αντιβαίνει στο δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του παν/μίου .Δεν θα επιτρέψουμε την είσοδο του νόμου-πλαισίου από την κλειδαρότρυπα και κάθε τέτοια προσπάθεια θα μας βρει απέναντί της! Απαιτούμε τη ΔΩΡΕΑΝ διανομή ΟΛΩΝ των συγγραμμάτων από τη ΒΙΒΛΙΟΔΙΑΝΟΜΗ ,μακριά από μίζες, εκδοτικά συμφέροντα και αρπαχτές καθηγητών (μην κοκκινίζετε…συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες)!
Δε θα αφήσουμε, όλα όσα κερδίσαμε στους δρόμους ,να χαθούν πίσω από κλειστές πόρτες, από καθηγητές εντεταλμένους της ΝΔ και εκπροσώπους φερέφωνα της κυβέρνησης (βλ. ΔΑΠ)!
Η ιστορία έχει δείξει ότι μέσα από συλλογικούς αγώνες μπορούμε να πετυχαίνουμε νίκες. Πέρα από μικροπολιτικές σκοπιμότητες, συνδικαλιστικά τερτίπια και διασπαστικές λογικές.

ΥΓ. Το κείμενο αυτό αφιερώνεται εξαιρετικά σε όσους προπαγανδίζουν την απουσία της ΑΡΕΝΑ από την καθημερινότητα των φοιτητών θεωρώντας ότι αυτή αφορά σε διανομή usb ,εκδηλώσεις erasmus σε μέρες κινητοποιήσεων για το ασφαλιστικό, στήσιμο ολοήμερων μπουζουκερί στους διαδρόμους της σχολής και διαγωνισμούς πάσης φύσεως .
ΥΓ1. Επειδή ειδήσεις…γιοκ, δυο λόγια για μια μαζικότατη πορεία, ηχηρή απάντηση των εργαζομένων και των μελλοντικά ανασφάλιστων φοιτητών απέναντι στην ασφαλιστική απορρύθμιση-έκτρωμα, που ισοπεδώνει κάθε κοινωνικό κεκτημένο. Μια πορεία που παρά τη μοναχική διαδήλωση του ΠΑΜΕ ,συγκέντρωσε χιλιάδες κόσμου που απαιτούσε την αξιοπρέπεια του στο αύριο ,που ζητούσε ζωή και όχι επιβίωση. Μια πορεία που χτυπήθηκε ΞΑΝΑ από τις δυνάμεις καταστολής που δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να φυλάνε τα αφεντικά τους.

«Επειδή η εργασία είναι χαρά και τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία»,
μειωμένη σύνταξη στα 75…

Η δημοσίευση από την μεριά της κυβέρνησης του νομοσχεδίου για το ασφαλιστικό, κάνει σε όλους τους εργαζόμενους ξεκάθαρο ότι απειλούνται δικαιώματα και κατακτήσεις χρόνων. Το νομοσχέδιο βασίζεται σε τρεις άξονες:
α) Υποχρεωτικές ενοποιήσεις ταμείων, που θα αποτελέσουν το όχημα για εξίσωση «προς τα κάτω» των δικαιωμάτων και περαιτέρω καταλήστευση των αποθεματικών.
β) Ουσιαστικές αυξήσεις των ορίων ηλικίας μέσω μηχανισμών όπως ο περιορισμός των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων.
γ) Συρρίκνωση των κύριων και επικουρικών συντάξεων, έτσι ώστε να ενισχυθεί η ιδιωτική ασφάλιση, μέσω της υποβάθμισης της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης.
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι πρέπει να μπει «μία τάξη» για να λυθεί το πρόβλημα του ασφαλιστικού. Από τα μέτρα της όμως γίνεται κατανοητό ότι ως πρόβλημα αντιλαμβάνεται τις υποχρεώσεις της απέναντι στους εργαζομένους και ως προνομιούχους βλέπει τις μητέρες, τους εργαζόμενους στα βαρέα και ανθυγιεινά και τους νέους.
Τα κύρια όπλα της επιχειρηματολογίας της κυβέρνησης είναι ότι το σύστημα θα καταρρεύσει υπό το βάρος της έλλειψης πόρων και ότι αυξάνεται ο αριθμός των συνταξιούχων που αντιστοιχούν σε κάθε εργαζόμενο.
Αυτό που ξεχνάνε να μας πούνε είναι ότι το κράτος χρωστάει 8,7 δις ευρώ στα ταμεία και η μεγάλη ιδιωτική εργοδοσία άλλα 8,2 δις ευρώ. Η εισφοροδιαφυγή, υπολογίζεται πάνω από 5 δις ευρώ, ενώ η ανασφάλιστη εργασία αγγίζει πάνω από ένα εκατομμύριο εργαζόμενους. Η κυβέρνηση όμως ακολουθώντας τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. αντί να βάλει σε μία τάξη τις οφειλές απέναντι στα ταμεία, που εδώ και τέσσερις δεκαετίες λεηλατούνται, αρχικά με την άτοκη κατάθεση των αποθεματικών τους στην Τράπεζα της Ελλάδας και τελευταία με την παράδοση τους στην κερδοσκοπία των χρηματαγορών, σχεδιάζει ακόμα χειρότερα μέτρα.
ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μάλιστα με επιχείρημα την κρίση βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συμφώνησαν στην δημιουργία «κουμπαρά κοινωνικής αλληλεγγύης» που θα χρηματοδοτείται από κοινωνικούς πόρους, από το ΦΠΑ και από τα έσοδα των αποκρατικοποιήσεων. Δηλαδή θα συντηρείται πάλι με λεφτά των εργαζομένων, θα δικαιολογήσει την αύξηση του ΦΠΑ (ενός φόρου που πλήττει κυρίως τους μισθωτούς) και την περαιτέρω εκποίηση των δημόσιων αγαθών μέσω των ιδιωτικοποιήσεων.
Ο πρωθυπουργός ισχυρίστηκε ότι παλιά αντιστοιχούσαν 4 εργαζόμενοι σ΄ έναν συνταξιούχο, ενώ σήμερα μόνο 1,7 εργαζόμενοι απέναντι σ΄ ένα συνταξιούχο. Αυτό το οποίο όμως «ξέχασε» είναι ότι αυτή η μείωση των εργαζομένων σε σχέση με τους συνταξιούχους υπεραντισταθμίζεται από την αύξηση της παραγωγικότητας. Αυτά που παράγει σήμερα ένας εργαζόμενος αντιστοιχούν σε αυτά που παρήγαγαν παλιά 4,5 εργαζόμενοι. Δηλαδή 1,7 εργαζόμενοι απέναντι σ΄ έναν συνταξιούχο, σημαίνει 7 σημερινοί εργαζόμενοι.
Αλλαγές στο ασφαλιστικό μπορούν να γίνουν υπέρ του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας. Πόροι για να στηριχθεί μια διαφορετική πολιτική υπάρχουν, απλά αντί να πάνε για τις δικές μας ανάγκες τροφοδοτούν τα κέρδη της εργοδοσίας. Κέρδη που αυξάνονται με τον υψηλότερο ρυθμό στην ευρωζώνη. (Οι ελληνικές επιχειρήσεις κερδίζουν τα περισσότερα στην Ευρώπη, το μερίδιο των κερδών είναι 56,1%, σε σχέση με 36,3%).

Δημόσια, καθολική, κοινωνική, ασφάλιση για όλες και όλους – κανένας νέος ανασφάλιστος –
αναβάθμιση των προσφερόμενων υπηρεσιών υγείας.

Απόσυρση του νομοσχεδίου και κατάργηση όλων των αντιασφλιστικών νόμων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.

Να πληρώσουν κράτος και εργοδοσία τις οφειλές τους απέναντι στα ταμεία.

Αντιρατσιστική συναυλία στο Σύνταγμα 21 Μάρτη

21 Μάρτη 2008
Παγκόσμια μέρα δράσης κατά του ρατσισμού

Αντιρατσιστική Συναυλία
Παρασκευή 21 Μάρτη, 6 μ.μ., Πλατεία Συντάγματος (Βουλή)
Τηλέφωνα επικοινωνίας: 210-3809319, 6974363037, 210-3306286, 6972426166, 210- 2213018

Συμμετέχουν εθελοντικά καλλιτέχνες και μουσικά σχήματα (και ο κατάλογος διευρύνεται):

* Γιάννης Γιοκαρίνης * Στάθης Δρογώσης * Γιώτης Κιουρτσόγλου * Μαρίζα Κωχ * Πάνος Μουζουράκης * Λάμια Μπεντίουϊ * Λάκης Παπαδόπουλος * Νατάσα Παπαδοπούλου * Θανάσης Παπακωνσταντίνου * Μύρωνας Στρατής * Μανώλης Φάμελος * Γιάννης Χαρούλης * Alejandro Diaz * Martha Moroleon * Βασίλης Βασιλάτος «Ιστορίες για Κρουστά» * Έλιτρον * Ερίσμα * Πρώτες Γιορτές * Υπόγεια Ρεύματα * Clandestinos * Graviton * Baduca * Kilombo * Lopez Lumbu * Magic De Spell

Η 21η Μάρτη είναι παγκόσμια μέρα αντιρατσιστικής δράσης.

Κυβερνητικοί ή άλλοι αξιωματούχοι θα βρουν την ευκαιρία για μεγαλόστομες δηλώσεις και ευχολόγια. Όμως για όλους εμάς αυτή θα είναι άλλη μια μέρα αγώνα.
Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς:
Όταν συνεχίζεται η ομηρία εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών, όταν τα παιδιά των μεταναστών είναι παιδιά χωρίς δικαιώματα – ούτε καν στο όνειρο - όταν η παροχή ασύλου στην χώρα μας παραμένει ντροπιαστικά μηδενική, όταν οι πρόσφυγες – στην Πάτρα ή άλλου - γίνονται «άνθρωποι-σκουπίδια» σε «επιχειρήσεις-σκούπα», όταν ο βασανιστής αστυνομικός των ανήλικων μεταναστών στο τμήμα της Ομόνοιας, πέφτει στα «μαλακά», όταν κρατικοί λειτουργοί υπεύθυνοι βασανιστηρίων και ρατσιστικών συμπεριφορών παραμένουν προκλητικά ατιμώρητοι, όταν φασιστικές συμμορίες δολοφόνων όπως η Χρυσή Αυγή, χαίρουν ανοχής από άνδρες των δυνάμεων της τάξης.

Ντόπιοι και μετανάστες δεν έχουμε τίποτε να χωρίσουμε. Είμαστε σύμμαχοι και συναγωνιστές στην πάλη για ένα καλύτερο αύριο. Αγωνιζόμαστε ενάντια στο ρατσισμό και την καταστολή, τη φτώχεια, την ανεργία και την ανασφάλιστη εργασία, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της Δύσης και τους πολέμους που δημιουργούν εκατομμύρια προσφύγων.

ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΝΑ ΧΩΡΑΕΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ

Διεκδικούμε:
- Νομιμοποίηση και ίσα δικαιώματα για τους μετανάστες και τις οκογένειές τους
- Ελληνική υπηκοότητα στα παιδιά τους που γεννιούνται και σπουδάζουν εδώ
- Άσυλο και στέγη στους πρόσφυγες, να κλείσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών και προσφύγων
- Να σταματήσουν οι επιθέσεις ρατσιστικών συμμοριών εναντίον μεταναστών. Να συλληφθούν και να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι ένοχοι
- Καμία ανοχή σε φασιστικές οργανώσεις όπως η Χρυσή Αυγή, που αποδεδειγμένα ευθύνονται για δεκάδες εγκληματικές επιθέσεις
- Να σταματήσει η ρατσιστική βία από όργανα της τάξης, να τιμωρηθούν οι αστυνομικοί που ευθύνονται για βασανισμούς στο Α.Τ. Ομόνοιας και εκείνοι που κάλυψαν τη δράση νεοναζί στις 2 Φλεβάρη


Μέχρι στιγμής καλούν οι φορείς:

ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΟΛΜΕ, Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ, Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών, Συσπείρωση Δημοσιογράφων-Δούρειος Τύπος, Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών, YRE-Νεολαία ενάντια στο ρατσισμό στην Ευρώπη, Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών, Δίκτυο Πολιτικών και Κοινωνικών Δικαιωμάτων, Κέντρο Έρευνας και Δράσης για την Ειρήνη, Κίνηση «ΑΠΕΛΑΣΤΕ ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ», Υπερπόντια Πακιστανική Συμμαχία, Κοινότητα Μπαγκλαντές, Σωματείο Εργαζομένων Νοσοκομείου Ερυθρός Σταυρός, Ένωση Αφρικανών Γυναικών, Παγκόσμια Πορεία Γυναικών (Ελληνικό Δίκτυο), Νεολαία για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ΑΝΤΙΓΟΝΗ - Κέντρο Πληροφόρησης και Τεκμηρίωσης για το Ρατσισμό, την Οικολογία, την Ειρήνη και τη Μη Βία, Ελληνοαλβανικός Σύνδεσμος Φιλίας «ΣΩΚΡΑΤΗΣ», Εθελοντική Εργασία Αθήνας, Ένωση Εργαζομένων, Ανοιχτή Πόλη, Άνω-Κάτω στο Καλαμάκι, Δημοτική Κίνηση «Στάση Βύρωνα», Λιμάνι της Αγωνίας, Φοιτητικοί σύλλογοι, Δίκτυο Αυτόνομων Ριζοσπαστικών Αριστερών Σχημάτων, Αριστερά Σχήματα, Παιδεία Μάχης, Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα, Μαθητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα, Μαθητικό Ξεκίνημα, Μαθητικό έντυπο «Εκτός Ύλης», Νεολαία ΣΥΝ, ΑΚΟΑ, ΔΕΑ, Ξεκίνημα, Κόκκινο, ΟΚΔΕ/Σπάρτακος, ΚΟΕ, Οικολόγοι-Πράσινοι.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΣΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ

Άυριο στις 11 έχει Γενική Συνέλευση τού τμήματος της Οικονομικής Επιστήμης. Ας θυμήσουμε, ότι η προηγούμενη γ.σ, είχε αποφασίσει να ξεκινήσουν τη διαδικασία σύστασης επιτροπής αξιολόγησης. Σε εκείνο το σημείο, μετά από παρέμβαση των φοιτητών, σταμάτησε η διεξαγωγή της γενικής συνελεύσεως κι απαιτήσαμε η επόμενη γ.σ να ξεκινήσει έχοντας ως κύριο θέμα την άρση της συγκεκριμένης απόφασης.

Επειδή το ζήτημα της αξιολόγησης είναι πολύ σημαντικό και είναι ουσιαστικά ο μηχανισμός που θα αναγκάσει, μέσω του εκβιασμού της χρηματοδότησης, τα πανεπιστήμια να υποταχθούν στις ανάγκες των επιχειρήσεων σας καλούμε αύριο 11 η ώρα για να εμποδίσουμε τη διαδικασία σύστασης επιτροπής αξιολόγησης.

Αντιμαθήματα-Μέρος ΙΙ

Κι όμως γίνονται και το βράδυ “μαθήματα”. Μόνο που τα «βραδινά μαθήματα» δεν έχουν ούτε παρουσίες, ούτε καθηγητικές αυθεντίες και κυρίως δεν στηρίζονται στο μονόλογο.

Τα βραδινά «μαθήματα» δε θα είναι σαν τα πρωινά, θα είναι «διαλέξεις», συζητήσεις μετά από εισηγήσεις διαφόρων επιστημόνων. Δεν απαιτούν εξετάσεις ή εργασίες. Το μόνο που ζητούν είναι το ενδιαφέρον κάθε φοιτήτριας και φοιτητή της ΑΣΟΕΕ να γνωρίσει κάτι καινούργιο και διαφορετικό.

Γιατί στην πολιτική οικονομία, και όχι μόνο, υπάρχουν και καινούργια και διαφορετικά πράγματα. Η κυριαρχία της νεοκλασικής σχολής (αυτή με τη συνάρτηση «χρησιμότητας», ξέρετε) στα προγράμματα σπουδών της σχολής μας δεν μας αφήνει κανένα περιθώριο να γνωρίσουμε (έστω και για να απορρίψουμε) εναλλακτικές οικονομικές θεωρίες, αλλά και να αποκτήσουμε εκείνες τις μεθοδολογικές βάσεις ώστε να μπορούμε αύριο να δούμε κριτικά μία οικονομική πολιτική που βασίζεται σε κάποιο συγκεκριμένο μοντέλο και να αποφασίσουμε αν θα τη δεχτούμε ή θα την απορρίψουμε. Το ίδιο ισχύει και για γνωστικά αντικείμενα όπως η πληροφορική. Για παράδειγμα το ελεύθερο λογισμικό είναι κάτι που φαντάζει άγνωστο στον υπέροχο κόσμο της ΑΣΟΕΕ.

Οι συζητήσεις αυτές δεν είναι «παραταξιακές διαφωτίσεις», αλλά εναλλακτικές προσεγγίσεις που απευθύνονται γενικότερα στην ακαδημαϊκή κοινότητα. Γι’ αυτό άλλωστε τις οργανώνουμε σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς.

Δεν μπορούμε να δεχτούμε τον αποκλεισμό όλων των διαφορετικών απόψεων για τη θεωρία και την εφαρμογή της Πολιτικής Οικονομίας και άλλων γνωστικών αντικειμένων από μια σημαντική μερίδα καθηγητών μας.

Δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι η μαρξιστική, η κεϋνσιανή και άλλες οικονομικές θεωρίες είναι χαμηλότερης στάθμης από τον φανταστικό κόσμο των εξισώσεων της οικονομετρίας. Δε συμβιβαζόμαστε με την άποψη ότι οποιαδήποτε θεωρία δεν είναι κυρίαρχη, πρέπει να μείνει έξω από το πανεπιστήμιο. Άλλωστε αν δε μάθουμε και διαφορετικές προσεγγίσεις, αν δεν αμφισβητήσουμε, πως θα μπορέσουμε να αναστοχαστούμε;

Άλλα το πρωί, άλλα το βράδυ λοιπόν!

Κι ας σκεφτούμε το ενδεχόμενο να γίνονται πρωί...

Οι εξεγέρσεις δεν μπαίνουν στα μουσεία

Οι εξεγέρσεις δεν μπαίνουν στα μουσεία…

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου μπορεί να φαντάζει μακρινή, όμως το νόημά της μένει ζωντανό στη συλλογική μνήμη και σήμερα είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Ο αγώνας του Νοέμβρη του ‘73 για ελευθερία, δημοκρατία, παιδεία και κοινωνική δικαιοσύνη ή αλλιώς ο αγώνας για «ψωμί παιδεία ελευθερία» έμεινε στην Ιστορία τόσο για το αποτέλεσμά του όσο και για τις μαζικές, ενωτικές διαδικασίες του. Η εισβολή του τανκ της πανικοβλημένης τότε χούντας και μιας αλησμόνητης αιματοχυσίας, ήταν η βίαιη απάντηση της χούντας στην άνθιση ενός κινήματος μέσα σε μία ανελεύθερη κοινωνία.

‘‘Θύματα’’ δεν υπήρξαν, υπήρξαν αγωνιστές. Ήρωες δεν υπήρξαν, υπήρξαν άνθρωποι. Άνθρωποι υπάρχουν και σήμερα, άτομα καθημερινά που διεκδικούν ακόμα το περιεχόμενο του συνθήματος «ψωμί παιδεία ελευθερία». Το ’73 φοιτητές, εργαζόμενοι και ελεύθερα σκεπτόμενοι πολίτες έδωσαν τη ζωή τους –κυριολεκτικά και μεταφορικά- όχι μόνο για τα παραπάνω ιδανικά αλλά κυρίως για την πραγμάτωση μιας δικαιότερης κοινωνίας. Δηλαδή δεν τίθεται ζήτημα απομυθοποίησης των τότε αγωνιστών, τίθεται ζήτημα πραγματικότητας και πολιτικής συνειδητοποίησης.

Αναλογία και αντιστοιχία βρίσκεται και στις σημερινές κινητοποιήσεις φοιτητών και εργατών. Οι αγώνες και οι κινητοποιήσεις των τελευταίων δύο χρόνων δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητοι ή πολιτικά άκαιροι. Το αίτημα για δημόσια και δωρεάν παιδεία είναι αίτημα διαχρονικό που αποτέλεσε σύμβολο της γενιάς του Πολυτεχνείου. Η ανάγκη για την ποιοτική αναβάθμιση της προσχολικής, σχολικής και πανεπιστημιακής παιδείας και η ριζοσπαστική αλλαγή της, έξω από τα μεσαιωνικά πλέγματα και τα στερεότυπα του παρελθόντος , αποτέλεσε φωνή του τότε εξεγερμένου φοιτητικού κόσμου.

Σήμερα οι αγώνες γίνονται για τη διασφάλιση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, για να μην μετατραπεί σε έναν ακόμη χώρο κυριαρχίας της αγοράς, μακριά από τους κινδύνους που περικλείονται στον έλεγχο της γνώσης από τα συμφέροντα του Κεφαλαίου. Μία γνώση η οποία αντί να χρησιμοποιείται για τα συμφέροντα των πολλών και ιδιαίτερα των εργαζομένων χρησιμοποιείται για την καταπάτηση των δικαιωμάτων και των κεκτημένων τους για τον πλουτισμό των λίγων. Ζήτημα το οποίο παρέμενε και παραμένει επίκαιρο καθώς η εργασιακή ανασφάλεια και η καταπίεση που υφίσταται ο εργαζόμενος δεν μπορούν, πλέον, να μας αφήνουν αδιάφορους . Ο λόγος της απαίτησης της δημοκρατίας το ’73 ήταν προφανής ∙ ο λόγος που απαιτεί την έξοδο από το τέλμα της δημοκρατίας των οικονομικά ισχυρών σήμερα είναι επιτακτικός για την πραγματική ελευθερία.

Ο κόσμος του ’73 έχοντας επιτακτική όπως προαναφέραμε την ανάγκη της αλλαγής , ξεπέρασε τις οποιεσδήποτε πολιτικές «πρωτοπορίες» , απαρνήθηκε τα στενά πολιτικά όρια που επέβαλαν οι κομματικές παρωπίδες και μέσα από κοινή δράση αποτέλεσε δύναμη ισχυρότατη. Για να αποτελέσει και το σημερινό κίνημα δύναμη ανατροπής απαιτείται η μελέτη της πρακτικής του παρελθόντος που θα επιφέρει τη μαζικότητα μέσω της κοινής δράσης. Μια κοινή δράση που προτείνει τη συνεργασία όλων των οργανωμένων αριστερών δυνάμεων. Μια κοινή δράση που συσπειρώνει τις δεκάδες χιλιάδες ανένταχτου αριστερού κόσμου. Μια κοινή δράση η οποία είναι ανοιχτή και πάλι στον σκεπτόμενο, προβληματισμένο πολίτη. Για εμάς ,το Πολυτεχνείο δεν έχει μουσειακό χαρακτήρα, δεν είναι γιορτή και κομματικό πανηγύρι. Είναι ορόσημο στη συλλογική μνήμη των κοινωνικών αγώνων και μας θυμίζει διαρκώς ότι τα πιο μαζικά και νικηφόρα κινήματα γίνονται από καθημερινούς ανθρώπους που διεκδικούν το αυτονόητο, ότι η αξιοπρέπεια κερδίζεται με αγώνες, ότι ξέρουμε πως μπορούμε να νικάμε. Εμπρός για της γενιάς μας τα πολυτεχνεία!

Άμβλωση Πρόβλημα ή προβληματισμός;

Σε κάθε εγκυμοσύνη υπάρχουν τρία πρόσωπα. Κάθε ένα από αυτά με τις δικές του ιδιαιτερότητες. Αναμφίβολα θα μπορούσε κανείς να πει πως ο δυσκολότερος ρόλος είναι αυτός της γυναίκας. Είναι όμως; Η απάντηση είναι δύσκολη. Αν βεβαίως μπορούμε να ισχυριστούμε ότι υπάρχει ξεκάθαρη απάντηση.
Η ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, αποτελεί οξύ και πολλές φορές τραγικό πρόβλημα. Η λύση της έκτρωσης που πολλοί μας εφαρμόζουμε υπόγεια και που πάει να γίνει κοινωνικός θεσμός είναι και αυτή τραγική καθότι δημιουργεί πολλά προβλήματα στη γυναίκα. Ενώ αφήνει άθικτες τις ρίζες του προβλήματος καταπατεί το πιο στοιχειώδες ανθρώπινο δικαίωμα, το δικαίωμα της ζωής, της πιο αδύναμης και ανυπεράσπιστης υπάρξεως, του εμβρύου. Το επιχείρημα ότι το έμβρυο μέχρι 3 μηνών δεν είναι άνθρωπος, δεν προσβάλλει μόνο τη λογική του απλού ανθρώπου, αλλά ανατρέπει μονομιάς τις πιο σύγχρονες επιστημονικές κατακτήσεις στη βιολογία, στη γενετική, στην εμβρυολογία κ.τ.λ. Η επιστήμη σήμερα έχει αποφανθεί, η ζωή ξεκινά από τη στιγμή της σύλληψης.
Το δικαίωμα στη ζωή είναι αναφαίρετο και αυτό φαίνεται πως το γνώριζαν πολύ καλά και οι πρώτες φεμινίστριες οι οποίες είχαν ξεκάθαρη θέση εναντίων της έκτρωσης. Πίστευαν ότι παραβιάζει τα βασικά αξιώματα του φεμινισμού, που περιλάμβαναν μη βία, κατάργηση των διακρίσεων και δικαιοσύνη για όλους. Η έκτρωση γι’ αυτές αποτελούσε την ύψιστη μορφή εκμετάλλευσης της γυναίκας. Δεν δίσταζαν να χρησιμοποιήσουν φράσεις όπως παιδοκτονία και φόνος παιδιού. Αρκετά τραβηγμένες αλλά δεδομένων των τότε συνθηκών κατανοητές. Η Elizabeth Candy Stanton πρωτοπόρα φεμινίστρια είχε πει «Όταν φρονούμε ότι η γυναίκα αντιμετωπίζεται ως περιουσιακό στοιχείο, είναι ατιμωτικό για τις γυναίκες το ότι θα έπρεπε να αντιμετωπίζουμε τα παιδιά μας σαν περιουσιακό στοιχείο, το οποίο διαχειριζόμαστε κατά τα κέφια μας.» (Επιστολή στην Julia Ward Howe, 16 Οκτωβρίου 1873, καταγεγραμμένη στο ημερολόγιο της Howe στη βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου του Harvard). Βέβαια θεωρούσαν υπεύθυνους για τις εκτρώσεις τους άνδρες και την ανδροκρατούμενη κοινωνία που εξανάγκαζαν τη γυναίκα να ρίξει το παιδί αν ο τρόπος που το απέκτησε εναντιωνόταν στο τότε κοινωνικό κατεστημένο. Αλλά ακόμα και σήμερα οι απόψεις των σύγχρονων γυναικών δεν διαφέρουν τόσο. Η κα. Καραγιάννη από το Πανελλαδικό Κίνημα Γυναικών είχε δηλώσει «θα μου επιτρέψετε όμως να πιστεύω πως οι γυναίκες που φανατικά φωνάζουν υπέρ της νομιμοποίησης με τόσα συνθήματα, κατά βάθος επιθυμούν με το νόμο τις τύψεις τους. Είναι γνωστό, πως στην Αμερική, στις ειδικές κλινικές εκτρώσεων, προβλέπεται να υπάρχει ψυχίατρος, που θα βοηθήσει τη γυναίκα να ξαναβρεί την ψυχική της ισορροπία μετά την άμβλωση»
Σήμερα, αρκετά χρόνια μετά, πολλές από τις αιτίες που οδηγούσαν τότε στην έκτρωση συνεχίζουν να υπάρχουν. Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι η κοινωνία και το κράτος αδυνατούν σε πολλές περιπτώσεις να παρέχουν τις απαραίτητες συνθήκες για να μεγαλώσει ένα παιδί οδηγώντας έτσι με μαθηματική ακρίβεια χιλιάδες γυναίκες στην έκτρωση. Η κοινωνική κατακραυγή που μπορεί να υποστεί μια γυναίκα είτε επειδή έμεινε έγκυος εκτός γάμου είτε για το νεαρό της ηλικίας της, οι δυσκολίες στην ανατροφή λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων είναι στην πλειονότητα τους οι λόγοι που οδηγούν σήμερα μια γυναίκα στο γυναικολόγο της. Δεν μπορεί όμως να παραβλέψει κανείς ότι όντως υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που η γέννηση του παιδιού ισοδυναμεί με το θάνατο του η ακόμα χειρότερα και με το θάνατο της μητέρας του. Περιπτώσεις όπου σίγουρα το παιδί θα οδηγηθεί στο θάνατο αργά η γρήγορα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το στίγμα όπου οι πιθανότητες κάποιου παιδιού που πάσχει να επιβιώσει είναι σχεδόν ανύπαρκτες.
Υπάρχουν βεβαίως και περιπτώσεις όπου οι λόγοι της έκτρωσης είναι κάπως διαφορετικοί. Γυναίκες καριέρας όπου μια εγκυμοσύνη είναι επιθυμητή μόνο όταν είναι «προγραμματισμένη» ή ακόμα, εφήμερες σχέσεις που οδηγούν σε «ανεπιθύμητα» αποτελέσματα και για τους δυο. Κανείς δεν μπορεί να καταδικάσει κάποιον για τα σχέδια που κάνει για τη ζωή του ή για τον τρόπο που επιλέγει να ζήσει και να εκφράσει τη σεξουαλικότητα του. Αυτό θα ήταν βήμα πίσω σε αναχρονιστικές και πεπαλαιωμένες αντιλήψεις . Ούτε βεβαίως οι ηθικοπλαστικές ρητορείες κυρίως εκπροσώπων της εκκλησίας για το θέμα όπου προσπαθούν να ενοχοποιήσουν τη μητέρα ασκώντας της πολλές φορές ψυχολογική βία βοηθούν στην επίλυση του προβλήματος. Αντιθέτως τέτοιες μέθοδοι διαιωνίζουν το πρόβλημα προκαλώντας συγκρούσεις μεταξύ των πλευρών που τάσσονται υπέρ ή εναντίων της άμβλωσης.
Ανεξάρτητα αν μια γυναίκα αποφασίσει να γεννήσει ένα παιδί ή όχι οι αλλαγές στη ζωή της θα είναι πολύ σημαντικές. Σχεδόν το 60% των γυναικών που κάνουν έκτρωση επιχειρούν να αυτοκτονήσουν και το 28% δυστυχώς το καταφέρνει, ενώ πάρα πολλές παρουσιάζουν ψυχολογικά προβλήματα. Ακόμα οι επιπτώσεις στην υγεία της μπορεί να είναι πολύ σημαντικές όπως ο διπλασιασμός των πιθανοτήτων εμφάνισης καρκίνου του μαστού για κάθε μια έκτρωση που κάνει κάποια.
Όλα αυτά πρέπει να αποτελούν επιχειρήματα για το ενδιαφέρον και την ευαισθητοποίηση τόσο της πολιτείας όσο και της κοινωνίας και όχι αφορμές για διαμάχες. Πρέπει να σταθούμε δίπλα στη γυναίκα τόσο όταν αποφασίζει να φέρει έναν άνθρωπο στον κόσμο αλλά ακόμη περισσότερο όταν αποφασίζει να μην το κάνει.

Όταν το εμπόριο συναντά την αλληλεγγύη

Όταν το Εμπόριο συναντά την Αλληλεγγύη

Λίγα λόγια για τους Ζαπατίστας…

Η Τσιάπας είναι η νεότερη και μια από τις φτωχότερες πολιτείες του Μεξικού. Το 1/3 περίπου των κατοίκων της είναι ιθαγενείς, απόγονοι των Μάγιας και των Ολμέκων. Οι αυτόχθονες της Τσιάπας έζησαν και άντεξαν εδώ και περίπου 5 αιώνες τη συστηματική γενοκτονία στην αρχή, την εκμετάλλευση και τον απάνθρωπο ρατσισμό στη συνέχεια. Ώσπου την 1η Ιανουαρίου το1194, ύστερα από 10 χρόνια σιωπηλής προετοιμασίας, χιλιάδες ένοπλοι ιθαγενείς, οργανωμένοι στον Ζαπατιστικό Στρατό Εθνικής Απελευθέρωσης (ΕΖLN), κατέλαβαν τα μεγαλύτερα αστικά κέντρα της πολιτείας φωνάζοντας «φτάνει πια» και απαιτώντας «δημοκρατία ελευθερία και δικαιοσύνη», όχι μόνο για αυτούς αλλά και για όλους τους Μεξικανούς. Παρόλο που η εξέργεση αυτή κατεστάλη από το μεξικάνικο στρατό και οι Ζαπατίστας αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν στην ενδοχώρα, η ισχυρή αλληλεγγύη που εκδηλώθηκε τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και παγκόσμια ανάγκασε το κράτος να υπογράψει εκεχειρία μαζί τους.

Ο «καφέ» χρυσός
Ο καφές έχει τεράστια αξία ως εμπόρευμα: με ετήσιο οικονομικό κύκλο άνω των 70 δις δολαρίων, κατέχει την 2η θέση, πίσω μόνο από το πετρέλαιο, στην παγκόσμια αγορά πρώτων υλών. Εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως εξαρτώνται οικονομικά από τον καρπό αυτό. Τα οφέλη του καφέ όμως, δεν κατανέμονται καθόλου ισότιμα σε όσους εμπλέκονται στον οικονομικό του κύκλο. Από τον τεράστιο τζίρο που αποφέρει το προϊόν περίπου το 2% εισπράττεται από τους παραγωγούς ενώ σχεδόν το σύνολο πηγαίνει στους διάφορες μεσάζοντες εμπορίας και επεξεργασίας καφέ κυρίως στις μεγάλες πολυεθνικές που ελέγχουν την αγορά. Όμως, το 1989 ο παγκόσμιος οργανισμός καφέ εγκατέλειψε τις προστατευτικές ρυθμίσεις για την τιμή του. Παράλληλα, η παγκόσμια τράπεζα και το ΔΝΤ παρείχαν γενναιόδωρα δάνεια για την ανάπτυξη της καλλιέργειας καφέ σε χώρες που μέχρι τότε δεν παρήγαγαν με αποτέλεσμα την υπερπροσφορά του προϊόντος. Οι τιμές στα διεθνή χρηματιστήρια κατέρευσαν και έκτοτε, παρά τις παροδικές αναλαμπές, κυμαίνονται σε χαμηλά επίπεδα. Αυτή η λεγόμενη κρίση του καφέ δεν επηρέασε τις εταιρίες εμπορίας και διακίνησης. Οι μεγάλες πολυεθνικές γνώρισαν σημαντική αύξηση των κερδών: η μείωση της τιμής της πρώτης ύλης δεν μεταφέρθηκε στους καταναλωτές αλλά στους μετόχους. Η μικροκαλλιεργητές ήρθαν αντιμέτωποι με μια πραγματική καταστροφή. Αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα χωριά τους και να μεταναστεύσουν στα μεγάλα αστικά κέντρα η στις ΗΠΑ. Χιλιάδες «εξαφανίστηκαν», προσπαθώντας να περάσουν την νεκρή ζώνη των συνόρων ΗΠΑ-Μεξικό. Το 1993 έφτασαν να πληρώνουν οι μεσάζοντες (τα λεγόμενα τσακάλια) μέχρι και 8 Παισός (60 λεπτά του ευρώ) για ένα κιλό καφέ ενώ η τιμή μεταπώλησης του στην Ευρώπη ξεπερνούσε τα 10 ευρώ.

Οι ζαπατιστικοί συνεταιρισμοί
Μετά την εξέγερση οι ιθαγενείς προχώρησαν στην οικοδόμηση της αυτονομίας τους απέναντι στο μεξικανικό κράτος που δεν αναγνώριζε τα αιτήματά τους. Σκοπός των παραγωγών ήταν να εξασφαλίσουν έναν εναλλακτικό τρόπο διάθεσης και εξαγωγής του καφέ τους που θα τους επέτρεπε να αποφύγουν την καταστρεπτική εξάρτηση από τα «τσακάλια» και την απρόβλεπτη παγκόσμια αγορά. Ο πρώτος συνεταιρισμός καφέ (το 1997) με μέλη αποκλειστικά ζαπατίστας ήταν η Mut Vitz (το βουνό των πουλιών) στην περιοχή Σαν Χουάν δε λα Λιμπερτάδ των Λος Άλτος της Τσιάπας. Σε 3 μόνο χρόνια πενταπλασιάστηκε η ποσότητα εξαγωγής και τα μέλη αυξήθηκαν σημαντικά. Έτσι το 2001 ξεπήδησε ένας νέος συνεταιρισμός στο Παντελό των Λος Άλτος και ονομάστηκε Yachil Xojobal Chulchan (το νέο φως του ουρανού). Ο τρίτος συνεταιρισμός καφέ που λειτουργεί στην Τσιάπας είναι ο Yochin Tayel Kinal (αρχίζοντας να δουλεύουμε την νέα γη) και έχει έδρα στο Αλταμιράνο και υπάγεται στο συμβούλιο καλής διακυβέρνησης της Μορέλια. Σήμερα ο ζαπατιστικός καφές διακινείται σε 10 ευρωπαϊκές χώρες και τα τοπικά εγχειρήματα συνδέονται μεταξύ τους μέσω ενός οριζόντιου δικτύου του RedProZapa. Ο ΣΠΟΡΟΣ συμμετέχει στο RedProZapa από το 2005. Προμηθεύονται τον καφέ από την Café Libertad που εδρεύει στο Αμβούργο της Γερμανίας. Δημιουργήθηκε το 2000 από όσους συμμετείχαν στην ομάδα αλληλεγγύης στους Ζαπατίστας της γερμανικής αναρχοσυνδικαλιστικής ομοσπονδίας FAU διακινώντας αρχικά εθελοντικά τον καφέ σε πολιτικούς χώρους. Αργότερα οργανώθηκαν σε ένα συνεταιρισμό και κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα μαζικό, αλλά αυτόνομο δίκτυο πώλησης του καφέ έξω από τα επίσημα εμπορικά κυκλώματα. Ο συνεταιρισμός είναι μη κερδοσκοπικός και με το πλεόνασμα από την πώληση του καφέ καταφέρνουν να αγοράζουν κάθε χρόνο μεγαλύτερη ποσότητα καφέ, να ρίχνουν την τιμή πώλησης για τους καταναλωτές, να ενισχύουν με ένα ποσοστό της τιμής πώλησης προγράμματα αλληλεγγύης και να δημιουργούν θέσεις εργασίας. Εκδίδουν επίσης ένα περιοδικό και άλλο έντυπο υλικό για τον ζαπατιστικό αγώνα.

Η Α.Ρ.ΕΝ.Α. υποστηρίζει τον ΣΠΟΡΟ, μέλη της οποίας συμμετέχουν ενεργά σε αυτόν, δείχνοντας την αλληλεγγύη της στον αγώνα των Ζαπατίστας.

Σπορος:(Σπ. Τρικούπη 21, Αθήνα, τηλ 2103801375, cosmolidario@yahoogroups.com)

"Εκ των έσω" ό,τι κερδίσαμε

«Εκ των έσω»
Ό,τι κερδίσαμε

Τα προηγούμενα δυο χρόνια ζήσαμε ένα φοιτητικό κίνημα που γεννήθηκε για να προασπίσει τη δημόσια και δωρεάν παιδεία. Να σταματήσει την αναθεώρηση του άρθρου 16, να ανακαλέσει την ψήφιση του Νόμου-Πλαισίου με τον οποίο εισάγονται ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια στον τρόπο λειτουργίας του Πανεπιστημίου καθώς και α δείξει την αντίθεση του στους ήδη ψηφισμένους απο το 2005 νόμους ΔΟΑΤΑΠ-ΙΔΒΕ. Το κίνημα όμως δεν περιορίστηκε μόνο στους φοιτητές , χτίστηκε ένα πανεκπαιδευτικό μέτωπο πλάι με τους μαθητές και τους καθηγητές.

Τελικά ,αν και ο νέος νόμος πλαίσιο ψηφίστηκε από την κυβέρνηση
μόνη της , το άρθρο 16 δεν αναθεωρήθηκε . Το ΠΑΣΟΚ , με πρόσχημα το άρθρο 16, αποχώρησε συνολικά από τη συνταγματική αναθεώρηση. Και αυτό δεν ήταν ούτε αυτονόητο ούτε και σύμπτωση. Το ΠΑΣΟΚ πιέστηκε αφενός από τη μαζικότητα του φοιτητικού κινήματος και αφετέρου από την αντίθεση μερίδας της κοινωνίας απέναντι στην ιδιωτικοποίηση της παιδεία

Οι νίκες του κινήματος δεν περιορίζονται εδώ. Χιλιάδες νέοι και νέες , έβαλαν τις διεκδικήσεις τους και τα όνειρά τους πάνω από το όποιο κόστος υπήρχε γι’αυτούς. Η νεολαία απέδειξε ότι όχι μόνο δεν είναι η απολιτίκ νεολαία του «καναπέ» όπως την αποκαλούν αλλά έχει αντανακλαστικά. Οι νέοι είναι αφυπνισμένοι, δεν φοράνε παρωπίδες και έχουν ελπίδες όχι μόνο για ένα καλύτερο πανεπιστήμιο αλλά μια καλύτερη και πιο ανθρώπινη κοινωνία. Κατόρθωσαν να ξεπεράσουν αγκιλώσεις του παρελθόντος και μεταξύ τους διαφορές και να συσπειρωθούν πίσω από τη σημαία ενός κοινού μινιμουμ πολιτικού πλαισίου. Μπροστά στον οδοστρωτήρα της νεοφιλελεύθερης εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και του κεφαλαίου συλλήβδην, επιτεύχθηκε έστω και με προβλήματα η ενότητα της αριστεράς.

Οι κινητοποιήσεις ήταν μαζικές, οι γενικές συνελεύσεις των φοιτητικών συλλόγων και οι πορείες πολυπληθείς. Δημιουργήθηκαν κεκτημένα για τους μελλοντικούς μας αγώνες. Τα συντονιστικά των κατειλημμένων σχολών ήταν ανοιχτές αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες που παρά τα προβλήματά τους έδιναν την ευκαιρία να εκφραστούν ενταγμένοι και ανένταχτοι φοιτητές. Η διαδικασία της κατάληψης λειτούργησε ως μέσο πολιτικοποίησης και προβληματισμού αρκετών ανθρώπων που προηγουμένως δεν είχαν την ευκαιρία για ενασχόληση με τα κοινά. Ο χώρος της Ασοεε κατά την διάρκεια των καταλήψεων άλλαξε μορφή και χρώμα. Έπαψε έστω και για λίγο η ασοεε να είναι η σχολή με τα εντατικά μαθήματα, τις εξετάσεις και τους καθηγητές που μονολογούν μέσα στο μάθημα και θεωρούν τους εαυτούς του αυθεντίες. Τη θέση όλων αυτών πήραν ο διάλογος, η υγιής ανταλλαγή απόψεων και η ελεύθερη έκφραση των ιδεών. Ίσως οι συνεχείς καταλήψεις να κούρασαν και να απογοήτευσαν ένα μέρος του κόσμου. Όμως πρέπει να αντιληφθούμε ότι στη συγκεκριμένη συγκυρία και στη συγκεκριμένη κοινωνία τα μέσα πάλης που έχουμε στη διάθεσή μας είναι λιγοστά. Και η κατάληψη είναι ένα από τα πιο δραστικά μέσα πάλης που διαθέτουμε.

Πολλοί, ακόμα και μετά από 2 χρόνια κινητοποιήσεων , πιστεύουν ότι dεν κερδίσαμε τίποτα, απεναντίας ότι χάσαμε χρήσιμα μαθήματα ή και εξάμηνα. Μα πώς μπορεί κανείς να συγκρίνει ένα εξάμηνο με μια ολόκληρη ζωή; Και μιλάμε για ζωή και όχι επιβίωση. Τα αιτήματά μας έχουν σαν στόχο να βελτιώσουν τη ζωή μας και όχι απλώς να κάνουν καλύτερη την επιβίωσή μας. Και θέλουμε αυτά τα αιτήματα να αγκαλιαστούν από ολόκληρη την κοινωνία και να αποτελέσουν παλλαϊκά αιτήματα.

Τελικά , η μεγαλύτερη κατάκτηση όλων από εμάς που συμμετείχαμε σε αυτές τις διαδικασίες είναι ότι γνωρίσαμε τους εαυτούς μας καλύτερα , ότι δοκιμάσαμε και ξεπεράσαμε ορισμένες φορές τα όριά μας, αντιληφθήκαμε ό,τι μας καταπιέζει και τα μοιραστήκαμε με άλλους. Δε δεχτήκαμε να συμβιβαστούμε με αυτά που μας επιβάλλουν και να μείνουμε απαθείς σε έναν κόσμο που δεν μας εκφράζει ούτε και μας αξίζει. Δεν τρομοκρατηθήκαμε από συντηρητικά επιχειρήματα του στυλ «θα χάσετε το εξάμηνο» (που προέρχονταν από κυβέρνηση και ΔΑΠ). Δεν τρομοκρατηθήκαμε ούτε και από τις βίαιες επιθέσεις των ΜΑΤ και τις προσπάθειες καταστολής των αγώνων μας από το κράτος. Και υποσχόμαστε και συνέχεια. Ανεξάρτητα από τις μορφές πάλης που θα υιοθετήσουμε, θα είμαστε ενωμένοι και θα συνεχίσουμε τους αγώνες που έχουμε ξεκινήσει. Και αυτό το χρωστάμε και στους εαυτούς μας και στις γενιές που ακολουθούν αν θέλουμε το μέλλον να είναι καλύτερο από το παρόν. Αγωνιζόμαστε προκειμένου να είμαστε φορείς των αλλαγών αυτής της κοινωνίας και όχι παθητικοί αποδέκτες αυτών. Αγωνιζόμαστε επιτέλους για τα όνειρά μας και αυτά θα πάρουν εκδίκηση…Venceremos….